Stables and Chairs - Portugal. The Man

I met a face with ring rounded pocket eyes

That shaped folded banks inside

As he shivered out thoughts

They went: «golden and pale, wind whispers, breathe New Orleans»

Through basements and racetracks met hollowed out from stretching mouths

All these thoughts were rolled onto needles

That spilled from heads, tumble like apples

Fell into the sky, that’s where they hide

Where rubies turned diamonds

Like textures, like sunshine

Behind hands arms lift into its own

Behind hands arms lift into its own

As the stadium sheds out the crowd into the streets

And out of their throats pours, tongues licking down

«What will we become?»

Rhythms fed gently in vacuums perspired

Will stay where it’s warm

Where it’s safe from the down beating drums

They went: «golden and pale, wind whispers, breathe New Orleans»

Behind hands arms lift into its own

Behind hands arms lift into its own

As the stadium sheds out the crowd into the streets

And out of their throats pours, tongues licking down

«What will we become?»

As habits pull the sleep out

Covered in the sheets that harbor rest and sunshine

As habits pull the sleep out

Covered in the sheets that harbor rest and sunshine

As the stadium sheds out the crowd into the streets

And out of their throats pours, tongues licking down

«What will we become?»

Into its own

Into its own

Into its own

Мен бетті сақиналы дөңгелек қалта көзімен кездестірдім

Ішінде бүктелген банкалар пішінді

Ол ойлардан дірілдеп жатқанда

Олар барды: «алтын және бозғылт, жел сыбырлайды, Жаңа Орлеан тыныс алды»

Жертөлелер мен ипподромдар арқылы созылған ауыздан қуыс кездесті

Осы ойлардың барлығы инелерге иілген

Басынан төгілген, алмадай құлап

Аспанға құлады, олар жасырынған жері

Лағылдар гауһарға айналған жерде

Текстуралар сияқты, күн сәулесі сияқты

Қолдың артында қолды өз қолына көтеріңіз

Қолдың артында қолды өз қолына көтеріңіз

Стадион халықты көшеге шығарып жатқанда

Тамағынан ағып жатыр, тілдері жалайды

«Біз қандай боламыз?»

Шаңсорғышта ақырын берілетін ырғақ тер шығарды

Жылы жерде қалады

Барабан соғуынан қауіпсіз жерде

Олар барды: «алтын және бозғылт, жел сыбырлайды, Жаңа Орлеан тыныс алды»

Қолдың артында қолды өз қолына көтеріңіз

Қолдың артында қолды өз қолына көтеріңіз

Стадион халықты көшеге шығарып жатқанда

Тамағынан ағып жатыр, тілдері жалайды

«Біз қандай боламыз?»

Әдетте ұйқыны кетіреді

Тыныш пен күн сәулесін сақтайтын жаймалармен жабылған

Әдетте ұйқыны кетіреді

Тыныш пен күн сәулесін сақтайтын жаймалармен жабылған

Стадион халықты көшеге шығарып жатқанда

Тамағынан ағып жатыр, тілдері жалайды

«Біз қандай боламыз?»

Өзіне

Өзіне

Өзіне