Face au silence du monde - Penelope

J’ai dans la tete une image, un mirage

La misère du monde comme paysage

La distance et l’absence

Des hommes qui marchent dans l’indiférence

Amère lucidité

Suite a mon cris seul le silence

Meme l'écho n’a aucun sens

Au fils des jours

La conscience d’exister

La conscience de toute l’absurdité

De la vie et des gens

Menés par le pouvoir et l’argent

Sisyphe est condamné

À rouler son rocher

Sa conscience représente sa liberté

Le jour se réveille

Une nuage funeste chasse le soleil

Cachant ses merveilles

Une blessure marque la planète qui s'éveille

Au fond d’une bouteille

Un liquide rappel la mort qui someille

En état de veille

La nature ne sera plus jamais pareille

SisYphe est condamné à rouler son rocher

Sa conscience représente sa liberté

Une étrange vision

Un enfant est laissé à l’abandon

Le rêve comme évasion

La faim n’est plus qu’une lointainte sensation

Dans ses yeux une passion

Un instinc qui dépasse de la raison

Au gré des saisons

Le temps viendra détruire ses illusion

Les conséquences de cette vision

Liberté, révolte et passion

Mènent une lutte a ma raison

Le non sens de l’existence

Une blessure qui éveille ma conscience

C’est l’absurde qui prend son sens

Les homme parfois immonde

En moi-meme les questions abonde

Face au silence du monde

Prisonnier d’un mauvaise sort

Sisyphe en vain attend la mort

Mais le rocher roule encore

Менің басымда бейне, сағым бар

Пейзаж ретіндегі әлемнің қасіреті

қашықтық және болмауы

Енжар жүрген еркектер

ащы айқындық

Менің жылауымнан кейін үнсіздік қана

Тіпті жаңғырықтың да мағынасы жоқ

Күндер өтіп бара жатыр

Бар болу санасы

Барлық абсурдтарды білу

Өмірден және адамдардан

Билік пен ақшаның жетегінде

Сизиф айыпталды

Тасын айналдыру үшін

Оның ар-ұжданы оның бостандығын білдіреді

Күн оянады

Қара бұлт күнді алыстатады

Ғажайыптарын жасыру

Жара ояну планетасын белгілейді

Бөтелкенің түбінде

Сұйықтық ұйықтап жатқан өлімді еске түсіреді

Оян

Табиғат ешқашан бұрынғыдай болмайды

Сисиф өз тасты айналдыруға мәжбүр

Оның ар-ұжданы оның бостандығын білдіреді

Біртүрлі көрініс

Артында бала қалды

Арман - қашу

Аштық - бұл алыстағы сезім

Оның көзінде құмарлық

Ақыл-ойдан асып түсетін инстинкт

Жыл мезгілдері арқылы

Уақыт келеді оның иллюзияларын жояды

Бұл көзқарастың салдары

Бостандық, көтеріліс және құмарлық

Менің ақыл-ойым үшін күресу

Болмыстың мағынасыздығы

Менің санамды оятатын жара

Бұл мағынасыз нәрсе

Ер адамдар кейде лас

Менің ішімде сұрақтар толып жатыр

Әлемнің тыныштығына қарсы тұру

Жаман сиқырдың тұтқыны

Сизиф өлімді бекер күтеді

Бірақ рок әлі де қозғалады