Без выхода - Palaraga

куплет 1

Льдом на всей планете луч холодного света

Тень бросает солнце на тебя из облаков

Бродишь здесь одна ты от заката до рассвета

Ищешь всё тепла ты между серых ледников

Снова ты на скалы для сомнительных полётов

Руки в кровь срывая, продолжаешь вверх идти

Прыгаешь с обрыва вниз, не сказав ни слова

В землю зарываешься, в надежде зацвести

Белыми кристалами зажатыми в ладонях

С болью не боротся и минуты пробивать

Спряталась от мира ты в покинутых покоях

В день когда решила ты себя уничтожать

Чёрною волною всё бесследно накрывает

В вязкой темноте не состоящей из мечты

Образы по атому сознанье загружает

И вот поёшь для ангелов, в потоках кислоты

куплет2

Трав приправы с ядами, политые дождями

Дышишь паром зелени, прозрачнее росы

Разум бросит прошлое, забытое друзьями

Только слышишь телом ты, тягучие басы

Вялою походкою, скользя не без причины

Ноги заплетаются, в сплетеньях паутин

Взгляд пустой в тумане, погружается в пучину

Сил хватает чтобы только, знать куда ползти

Ватною рукою, проведя по измерениям

Бред из всяких слов, ты попытаешся нести

В гамме без цветов ты, прикасаешься к затменью

Мир в руках игрушечный, пытаешься спасти

Уши слов не слышат и глаза твои закрыты

Ты глупою улыбкой, ответишь на мой крик

Мысли, словно пляжный след на песке, размыты,

Слёзы на лице твоём и злоба на других

припев:

Ты осталась одна, ты забыла где выход

Ты вдыхаешь огонь, но не делаешь выдох

Капель мокрых дождя, ты руками коснулась

Ты лежишь на траве, твоё сердце проснулось

слова: Сергей Пришвин

1 аят

Бүкіл планетадағы мұз суық жарық сәулесі

Көлеңке бұлттардың арасынан күнді саған түсіреді

Кеш батқаннан таң атқанша осында жалғыз жүресің

Сіз сұр мұздықтардың арасынан барлық жылуды іздейсіз

Сіз тағы да күмәнді рейстер үшін жартастың үстінде тұрсыз

Қолдарың қанға боялып, көтеріле бересіңдер

Үндеместен жардан секіру

Гүлдеймін деген үмітпен жерге үңілесің

Алақанға түйілген ақ кристалдар

Ауырсынумен күресіп, минуттарды бұзбаңыз

Сіз тасталған камераларда әлемнен жасырдыңыз

Сіз өзіңізді құртуды шешкен күні

Қара толқын барлығын із-түссіз жауып жатыр

Түстен тұрмайтын тұтқыр қараңғыда

Сана кескіндерді атом бойынша жүктейді

Ал енді сіз періштелер үшін қышқыл ағынымен ән айтасыз

2-аят

Жаңбырмен суарылатын уландырылған шөп дәмдеуіштері

Шықтан да мөлдір жасыл желектің буымен дем аласың

Ақыл достар ұмытқан өткенді тастайды

Сіз тек денеңізбен, тұтқыр бастармен естисіз

Жалқау жүріспен, себепсіз сырғанаумен

Аяқтары өрмек өрімдерінің өрімінде, түйіскен

Қара тұманда бос, тұңғиыққа сүңгіп

Қайда жүгіру керектігін білу үшін жеткілікті күш

Мақта қолымен өлшемдер арқылы өту

Түрлі сөздің мағынасыз, шыдайсың

Түссіз диапазонда сіз тұтылуды түртесіз

Дүние ойыншықтың қолында, құтқаруға тырысады

Құлақтар сөз естімейді, көздерің жабық

Сен менің жылауыма ақымақ күлімсіреп жауап бересің

Ойлар құмдағы жағажайдың ізіндей бұлдыр

Бетіңізде жас, басқаларда ашу

хор:

Жалғыз қалдың, шығудың қайда екенін ұмыттың

Сіз отпен дем аласыз, бірақ дем алмайсыз

Ылғалды жаңбыр тамшылары, қолдарыңмен ұстадыңдар

Шөпте жатырсың, жүрегің оянды

сөздер: Сергей Пришвин