Магистраль - Орбита

я лежу, тишина, а во мне магистраль.

открываю глаза, слышу скрип своих век,

вижу тень от ресниц и манящую даль,

закрываю глаза, я жива или нет?

магистраль понесет мне по венам любовь,

снова скрип это я или может окно.

а в дорогах моих ядовитая кровь,

вновь уносит меня в мировое ничто.

протезы души шуршат под ногами,

их топчут разлука, нужда и печаль

и люди гниют обливаясь слезами,

но мне наплевать, ведь во мне магистраль…

мне надоело так жить,

говорила друзьям.

я не могу тебя любить,

ты знаешь и сам.

мне надоело так жить.

солнце в облаках, быстрая река — не для тебя

мне надоело так жить,

говорила друзьям.

я не могу тебя любить,

ты знаешь и сам.

мне надоело так жить.

солнце в облаках, быстрая река — не для тебя

я живу и в сознанье умерших дней,

я живу только в памяти бывших побед.

говорить о пророчествах прошлих больней,

чем катиться над пропастью будущих лет.

что-то ушло, а что-то осталось.

сердце забьется птицей в груди,

я его отпущу, ведь такая усталость

у меня накопилась за годы пути.

тусклыйй свет, сизый дым и ожег сигаретный,

только больше не слышу скрип сердца, а жаль,

я лежу в облаках в тишине межпланетной

и уносит меня навсегда магистраль…

мне надоело так жить,

говорила друзьям.

я не могу тебя любить,

ты знаешь и сам.

мне надоело так жить.

солнце в облаках, быстрая река — не для тебя

мне надоело так жить,

говорила друзьям.

я не могу тебя любить,

ты знаешь и сам.

мне надоело так жить,

солнце в облаках, быстрая река — не для тебя

мне надоело так жить…

солнце в облаках, быстрая река — не для тебя

мне надоело так жить…

солнце в облаках, быстрая река — не для тебя

Мен өтірік айтамын, тыныштық, ал тас жол менде.

Көзімді ашамын, қабақтың сықырлағанын естимін,

Мен кірпіктерден көлеңке мен тартымды қашықтықты көремін,

Көзімді жұмамын, тірімін бе, жоқпын ба?

тас жол махаббатты тамырымнан өткізеді,

Тағы да сықырлау менде немесе терезеде.

және менің жолдарымда улы қан бар,

мені дүниедегі жоқтыққа қайтарады.

аяқ астынан жанның протездері сыбдырлайды,

оларды бөліну, мұқтаждық және қайғы таптайды

және адамдар көз жасымен шіриді,

бірақ мен оған мән бермеймін, өйткені менде тас жол бар ...

Мен осылай өмір сүруден шаршадым

достарына айтты.

Мен сені сүйе алмаймын

өзің білесің.

Мен осылай өмір сүруден шаршадым.

бұлттағы күн, жылдам өзен сен үшін емес

Мен осылай өмір сүруден шаршадым

достарына айтты.

Мен сені сүйе алмаймын

өзің білесің.

Мен осылай өмір сүруден шаршадым.

бұлттағы күн, жылдам өзен сен үшін емес

Өлі күндердің санасында өмір сүремін,

Мен тек бұрынғы жеңістерді еске алып өмір сүремін.

өткен ауырсынулар туралы пайғамбарлықтарды айту,

келешек жылдардың тұңғиығын төңкеруден гөрі.

бірдеңе кетіп, бірдеңе қалды.

жүрек кеудедегі құстай соғады,

Мен оны жіберемін, өйткені мұндай шаршау

Мен саяхаттаған жылдар бойы жинадым.

күңгірт жарық, сұр түтін және темекі күйігі,

Мен енді жүрегімнің сықырлағанын естімеймін, бірақ өкінішті

Мен планетааралық тыныштықта бұлттардың арасында жатырмын

және тас жол мені мәңгілікке алып барады ...

Мен осылай өмір сүруден шаршадым

достарына айтты.

Мен сені сүйе алмаймын

өзің білесің.

Мен осылай өмір сүруден шаршадым.

бұлттағы күн, жылдам өзен сен үшін емес

Мен осылай өмір сүруден шаршадым

достарына айтты.

Мен сені сүйе алмаймын

өзің білесің.

Мен осылай өмір сүруден шаршадым

бұлттағы күн, жылдам өзен сен үшін емес

Мен осылай өмір сүруден шаршадым...

бұлттағы күн, жылдам өзен сен үшін емес

Мен осылай өмір сүруден шаршадым...

бұлттағы күн, жылдам өзен сен үшін емес