Vasco Da Gama - Omar Rodríguez-López

El rostro que sobrevivió es la culpa del que terminó

El fin, lamento del amor suelta siempre un nos acompaño

La flor de marzo a sangre fría es fácil la resolución

La torpeza humano.

Cubrimos el dolor que es la humanidad como lo ves temerás

No busco encontrar naturaleza animal.

El agua que me desató

Los arboles se vuelven mí carbón

Y no, no entro con corazón

Los frutos que pedimos sin pudor.

Perdón, no tengo más que armas con el don para justificar la idea de la

libertad.

Cubrimos el dolor que es la humanidad

como lo ves temerás

No busco encontrar naturaleza animal

Qué es la humanidad como lo ves temerás

Тірі қалған бет – біткеннің айыбы

Сүйіспеншіліктің ақыры, жоқтауы әрқашан бізді серік етеді

Суық қандағы наурыз гүлі оңай шешіледі

Адамның епсіздігі.

Біз адамзаттың қайғы-қасіретін жасырамыз, сіз оны қорқасыз

Мен жануарлардың табиғатын іздеуге тырыспаймын.

Мені шешкен су

Ағаштар менің көміріме айналады

Ал жоқ, мен жүрекпен кірмеймін

Ұялмай сұрайтын жемістер.

Кешіріңіз, менде идеяны ақтайтын сыйлық бар қарудан басқа ештеңе жоқ

Бостандық.

Біз адамзаттың қайғысын жасырамыз

көрген сайын қорқасың

Мен жануарлардың табиғатын іздеуге тырыспаймын

Адамзат деген не екен, көріп тұрғандай қорқасың ба