Рассуди - Нурминский

– Здорова, дядя!

– Приветствую.

– Слушай, история у меня одна есть.

Выслушай, родной, и рассуди пацанов!

По совести...

Рассуди, дядя.

Дядя, рассуди,

Как оно должно быть, и по совести

Скажи за образ жизни, являемся кем мы?

Порядочными стать стремились пацаны.

Рассуди, дядя.

Дядя, рассуди,

Как оно должно быть, и по совести

Скажи за образ жизни, являемся кем мы?

Порядочными стать стремились пацаны.

Была улица тут на одном дворе.

Бегала шпана, бегали там местные.

Рос пацан, и был у него старший брат;

А брат уже в то время был уличный солдат.

Брата знали тут, брата взяли в круг.

Авторитетом был для друзей и для подруг.

Поддержка крепкая, хватка цепкая.

Попробуй, подойди – душа смелая.

Но этот пацан хотел вырасти сам.

Достичь такого же, как его братан.

На разговорах он не шагал от брата.

Язык подвешенный, справлялся без мата.

Рассуди, дядя.

Дядя, рассуди,

Как оно должно быть, и по совести

Скажи за образ жизни, являемся кем мы?

Порядочными стать стремились пацаны.

Рассуди, дядя.

Дядя, рассуди,

Как оно должно быть, и по совести

Скажи за образ жизни, являемся кем мы?

Порядочными стать стремились пацаны.

Настала осень, брата не стало.

На плечи пацана груза много упало.

Кого-то нового надо загрузить;

А кто молчал всё время, начали говорить.

На сходняки по пьяни к возрасту выходить.

Использовать их труд, что-то моросить.

Он не для этого тянулся в эту улицу.

Думал, друзей спасу, когда бьют по лицу.

В конце недели он на общем сказал «Отойду!».

Сказали: «Уходи, но не забудь про мзду».

Забудут доброе.

Объявят, как шакал.

По сути, он за пацанов шагал.

Рассуди, дядя.

Дядя, рассуди,

Как оно должно быть, и по совести

Скажи за образ жизни, являемся кем мы?

Порядочными стать стремились пацаны.

Так рассуди, дядя.

Дядя, рассуди,

Как оно должно быть, и по совести

Скажи за образ жизни, являемся кем мы?

Порядочными стать стремились пацаны.

– Ну, знаешь, братишка, я тебя послушал...

Доля правды в твоих словах есть,

Я думаю, что...

- Сәлеметсіз бе, аға!

- Сәлем.

«Тыңдаңыздар, менің бір оқиғам бар.

Тыңдашы, қымбаттым, балаларды бағала!

Ар-ождан бойынша...

Ойлаңыз, ағай.

Ағай, судья

Болуы керек және ар-ождан бойынша

Өмір жолын айтшы, біз кімбіз?

Жігіттер әдепті болуға ұмтылды.

Ойлаңыз, ағай.

Ағай, судья

Болуы керек және ар-ождан бойынша

Өмір жолын айтшы, біз кімбіз?

Жігіттер әдепті болуға ұмтылды.

Мұнда бір аулада көше болатын.

Панктар жүгірді, жергілікті тұрғындар сонда жүгірді.

Бала өсті, оның ағасы болды;

Ал менің ағам ол кезде көшедегі жауынгер еді.

Ағаны осында білді, ағаны шеңберге алды.

Билік достар мен қыздарға арналған.

Тіреуіші мықты, ұстасы берік.

Көріңіз, келіңіз - жан батыл.

Бірақ бұл бала өз бетімен өскісі келді.

Оның ағасы сияқты жетіңіз.

Әңгімелесуде ағасынан бір тайынбайды.

Тілі тоқтап қалды, төсенішсіз жеңеді.

Ойлаңыз, ағай.

Ағай, судья

Болуы керек және ар-ождан бойынша

Өмір жолын айтшы, біз кімбіз?

Жігіттер әдепті болуға ұмтылды.

Ойлаңыз, ағай.

Ағай, судья

Болуы керек және ар-ождан бойынша

Өмір жолын айтшы, біз кімбіз?

Жігіттер әдепті болуға ұмтылды.

Күз келді, ағам кетті.

Баланың иығына көп жүк түсті.

Жаңа біреуді жүктеу керек;

Ал үнемі үндемей жүргендер сөйлей бастады.

Жасы бойынша мас күйінде өткелдерге бару.

Олардың жұмысын пайдаланыңыз, бірдеңе сулаңыз.

Ол бұл көшеге ол үшін келген жоқ.

Достар бетімнен ұрған кезде құтқарамын деп ойладым.

Аптаның соңында ол жалпы: «Мен кетемін!» деді.

Олар: «Кет, бірақ параны ұмытпа», - деді.

Жақсылықты ұмыт.

Шақалдай жар салады.

Негізінде ол жігіттер үшін жүрді.

Ойлаңыз, ағай.

Ағай, судья

Болуы керек және ар-ождан бойынша

Өмір жолын айтшы, біз кімбіз?

Жігіттер әдепті болуға ұмтылды.

Ендеше соттай бер, ағай.

Ағай, судья

Болуы керек және ар-ождан бойынша

Өмір жолын айтшы, біз кімбіз?

Жігіттер әдепті болуға ұмтылды.

– Білесің бе, аға, мен сені тыңдадым...

Айтқаныңызда шындық бар

Мен ойлаймын...