Отдай - Nizkiz

Танец возле прожекторов – печаль

Утро скомканных линий уличай

Дай же волю не добежать

Резать стены и умножать

У-у-у-у

И по кувшинам прольётся тихо желчь

И, заметая, следами землю жечь

С этим затянемся в узелки

Сотенных диких... И маяки

У-у-у-у

Отдай!

В этот рай не пускают без

Сердце моё в тисках, и опять полюса

По краям разведём

А я перестал узнавать половину звонков

Отдай!

Не твоё!

На чужое всё переведем

Будут лезвия, будут провода

И, молчаливых потоков, города

Через скользящее “До 6-ти!”

В книгах читаем о нежности

Отдай!

В этот рай не пускают без

Сердце моё в тисках, и опять полюса

По краям разведём

А я перестал узнавать половину звонков

Отдай!

Не твоё!

На чужое всё переведем

Отдай!

В этот рай не пускают без

Сердце моё в тисках, и опять полюса

По краям разведём

А я перестал узнавать половину звонков

Отдай!

Не твоё!

На чужое всё переведем

Прожекторлардың жанында билеу - мұң

Мыжылған сызықтардың таңын айыптау

Маған жүгірмеу үшін еркіндік беріңіз

Қабырғаларды кесіп, көбейтіңіз

У-у-у-у

Ал өт тыныш құмыралардың үстіне төгіледі

Ал, сыпырып, ізімен жерді өртеп жіберіңіз

Осы арқылы біз түйіндерді қатайтамыз

Жүздеген жабайы... Және маяктар

У-у-у-у

Қайтарыңыз!

Бұл жұмақ онсыз рұқсат етілмейді

Менің жүрегім бұзылуда, тағы да полюстерде

Шеттері бойынша бөліңіз

Ал мен қоңыраулардың жартысын тануды қойдым

Қайтарыңыз!

сенікі емес!

Біз бәрін басқа біреуге аударамыз

Пышақтар болады, сымдар болады

Ал, мылқау ағындар, қалалар

«6-ға дейін!» сырғымасы арқылы.

Кітаптарда біз нәзіктік туралы оқимыз

Қайтарыңыз!

Бұл жұмақ онсыз рұқсат етілмейді

Менің жүрегім бұзылуда, тағы да полюстерде

Шеттері бойынша бөліңіз

Ал мен қоңыраулардың жартысын тануды қойдым

Қайтарыңыз!

сенікі емес!

Біз бәрін басқа біреуге аударамыз

Қайтарыңыз!

Бұл жұмақ онсыз рұқсат етілмейді

Менің жүрегім бұзылуда, тағы да полюстерде

Шеттері бойынша бөліңіз

Ал мен қоңыраулардың жартысын тануды қойдым

Қайтарыңыз!

сенікі емес!

Біз бәрін басқа біреуге аударамыз