Gölge - nev

Zaten kırgınım ne olur bir de sen yorma

Biraz hâlimden anla

Gözlerim dalıyor gidiyorsa uzaklara

İlişme sükûnuma

Bir kara gölge kaçıyor kendinden çığlık çığlığa

Bir kara suret sürgün kendine gidemez ne yapsa

Ah dilsizim tensizim varım yoğum şahidim

Süpürür yanlızlığımı köşe bucak

Issız şehrimde okşar soğuk duvarları

Bir kara kuzgun kızgın apollon, yakıştı mı ismine

Sen firari dikilip kendine

Varacağın yer değil ki aslından öte

Bir kara gölge kaçıyor kendinden çığlık çığlığa

Bir kara suret sürgün kendine gidemez ne yapsa

Biraz huzur çok mutsuzum, çok mu zor soluksuzum

Yalnızlık da bir yerdir gidilmeli ara sıra

Мен ренжіп қалдым, өтінемін, шаршамаңыз

Мені кішкене түсін

Менің көзім алыстап кетсе

маған хабарласыңыз тыныш

Қара көлеңке айғайлап өзінен қашады

Қара бейне қуғын не істесе де өзіне бара алмайды

Әй, мылқаумын, әлжуазмын, қолым бос емес, куәгерім

Жалғыздығымды сыпырып тастайды

Елсіз қаламның суық қабырғаларын сипады

Қара қарға ашулы аполлон, атыңа сай ма?

Сен қашқын өзің тұр

Бұл сіз баратын жер емес, бұл түпнұсқадан тыс

Қара көлеңке айғайлап өзінен қашады

Қара бейне қуғын не істесе де өзіне бара алмайды

Кішкене тыныштық, мен өте бақытсызмын, тынысым тарылды ма

Жалғыздық та анда-санда баратын жер