Tapestry of the Starless Abstract - Ne Obliviscaris

All horizons fall through dying stains

A crimson crown to call my own

O home is everywhere I voyage

And darkness is always with me…

I call to the sirens echoing in sweet laughter

Broken hopes 'neath the surface

With haunting eyes they stare…

Through black waters, wearing tresses

A figurehead warped, stares homesick afar

Never depths… My dear despair

Never

Blind in delirium, navigating the continuum flux… Nothing

Submerged in limbo, of nautica they sing… True majesty

Oceans wide, eyes wide… Forever to treasure… Carry on

Infusing insight, the fabric of space ignited

Silent time reveals tragedies chartered

All triumphs were drowned… And the sirens too…

Silent time reveals…

All triumphs were drowned…

Symphony for the pilgrim, intrinsic wake, opulent discordant soul…

My arabesque

Setting sail from paradox lost to a paradise found

Paradise, paradise found

Paradise, paradise found

Барлық көкжиектер өліп жатқан дақтардан өтеді

Менікі деп атайтын қызыл қызыл тәж

О үй мен саяхаттайтын барлық жерде бар

Қараңғылық әрқашан менімен…

Мен тәтті күлкіге жаңғырған сиреналарға шақырамын

Үзілген үміттер бетінде

Олар таңғаларлық көздерімен қарайды ...

Қара сулар арқылы, шаштарын киіп

Басы қисайған, үйін сағынып алыстан қарап тұр

Ешқашан терең емес... Қымбатты үмітсіздік

Ешқашан

Делирийде соқыр, континуум ағынын шарлау... Ештеңе

Белгісіз суға батып, наутика туралы ән айтады... Нағыз ұлылық

Мұхиттар кең, көздер кең… Мәңгі қазыналық… Жалғастырыңыз

Түсінік бере отырып, кеңістіктің матасы жанды

Тыныш уақыт трагедияларды ашады

Барлық жеңістер суға батып кетті... Сиреналар да...

Тыныш уақыт көрсетеді...

Барлық жеңістер суға батып кетті...

Қажыға арналған симфония, ішкі ояну, бай келмейтін жан...

Менің арабескім

Жоғалған парадокстан жұмаққа баратын желкен табылды

Жұмақ, жұмақ табылды

Жұмақ, жұмақ табылды