Devour Me, Colossus - Part I - Ne Obliviscaris

Citadel, of hope and white fire

Hearken, a choir for kings, transcendence

Crowned in teeth and severed wings

Is this the end of, the end of the flesh?

My prison and my salvation

A call from the void, pale tentacles

Enthroned, alone, dying

Down with my draped leeches, oh lover

Melancholia

You fill my lungs, am I undone?

Where I swallow the light

Drown me in your arms, so deep

Drown me in your arms (Abyssal wyrmwell)

Fathomless (Drown me in your arms)

Anatomy of space and time

Gathered in veiled depths, descendant

Are these god’s tears in this pitch black tomb

Or the pain of my memories?

Of all suffering, awake architects

The mother, the father, the eye

Trumpets bellow, the ripples transfigure

Wretched am I

White eyes and blue lips

Lover devour me

Drown me in your arms (Abyssal wyrmwell)

Fathomless (Drown me in your arms)

Drown me in your arms (Abyssal wyrmwell)

Fathomless

A burning gauntlet held to her breast

In her arms the phoenix lay blackened in mourning

A purging of ashes down her hourglass figure

Inscribed on my heart;

«Devour me, Colossus»

Scent of the earth

Touch of the light

Here, where colours collide

This blackhole ignites

My world in bloom

Flesh to flowers, blood to rivers

My breath to the wind

The stars steal my eyes and the sun sears my mind

This blackhole ignites

My world in bloom

Here I stand, Citadel, here I stand

Here, where colours collide

This blackhole ignites

My world in bloom

Scent of the earth

Touch of the light

Here, where colours collide

This blackhole ignites

My world in bloom

My world in bloom

In bloom

Үміт пен ақ оттан тұратын цитадель

Hearken, патшаларға арналған хор, трансцендент

Тістерінде тәжі бар және қанаттары кесілген

Бұл тәннің соңы ма?

Менің түрмем және құтқаруым

Бос, бозарған шатырлардан қоңырау

Таққа отырды, жалғыз, өліп жатыр

Төгілген сүлгілерім, ғашық

Меланхолия

Өкпемді толдырдың, мен болдым ба?

Мен жарықты жұтқан жерім

Мені құшағыңа батыр, сонша терең

Мені құшағыңа батырып ал (Абиссал Вирмвелл)

Ақылсыз (Мені құшағында суға батыр)

Кеңістік пен уақыт анатомиясы

Терең тереңдікте жиналған, ұрпақ

Мына қап-қара қабірдегі бұл құдайдың көз жасы ма?

Әлде менің естеліктерімнің ауыруы ма?

Барлық азаптардың ішінде сәулетшілер ояу

Ана, әке, көз

Төменгі кернейлер, толқындар өзгереді

Мен байғұспын

Ақ көздер мен көк еріндер

Ғашық мені жұтады

Мені құшағыңа батырып ал (Абиссал Вирмвелл)

Ақылсыз (Мені құшағында суға батыр)

Мені құшағыңа батырып ал (Абиссал Вирмвелл)

Ақылсыз

Кеудеіне жанып тұрған қолаяқ

Оның құшағында Феникс аза тұтып қарайып жатты

Оның құм сағатындағы мүсіні күлді тазарту

Жүрегімде жазылған;

«Мені жалма, Колосс»

Жер иісі

Жарықты түртіңіз

Мұнда түстер соқтығысады

Бұл қара тесік тұтанады

Менің гүл  әлем

Гүлге ет, өзенге қан

Тынысым желге

Жұлдыздар көзімді ұрлайды, ал күн менің ойымды оятады

Бұл қара тесік тұтанады

Менің гүл  әлем

Міне, мен тұрмын, Цитадель, міне, тұрмын

Мұнда түстер соқтығысады

Бұл қара тесік тұтанады

Менің гүл  әлем

Жер иісі

Жарықты түртіңіз

Мұнда түстер соқтығысады

Бұл қара тесік тұтанады

Менің гүл  әлем

Менің гүл  әлем

Гүлденуде