Las Puertas del Mar - Narsilion

Tras el umbral

de la eternidad

encontrarás…

un reino bajo el mar

sus ojos son

los dueños de la luz,

lejos de ti…

besan tu corazón

Recordarás… su llanto al despertar…

Albergarás… en las Puertas del Mar…

La soledad

reina en su interior,

triste hermandad…

llorada sin cesar.

Hoy volverás

de nuevo a soñar

en su verdad…

se oculta el perdurar.

Recordarás… su llanto al despertar…

Albergarás… en las Puertas del Mar…

Abrazarás

la noche sin cesar,

donde jamás…

tus pasos volverán.

Recordarás… su llanto al despertar…

Albergarás… en las Puertas del Mar…

Cuenta la leyenda,

que al alba las aguas

rompieron a lágrimas,

donde ya el viento cesó su danza

y los amaneceres

se mecían entre mil recuerdos…

El noble viajero adentró sus pasos

muy lejos de su mundo…

donde un reino

envuelto en brumas de agua salada

salpicaba ya de magia su triste corazón…

табалдырықтың артында

мәңгілік

табасыз...

теңіз астындағы патшалық

көздерің

жарық иелері,

сенен алыс...

олар сенің жүрегіңді сүйеді

Есіңізде болар... оянғанда оның жылағаны...

Сіз ... теңіз қақпасында ... орналасасыз ...

Жалғыздық

ішіндегі патшайым,

қайғылы бауырластық...

шексіз жылады.

бүгін қайтасың

арманға оралу

өз шындығында...

төзімділік жасырылады.

Есіңізде болар... оянғанда оның жылағаны...

Сіз ... теңіз қақпасында ... орналасасыз ...

құшақтайсың

тоқтаусыз түн,

қайда ешқашан...

қадамдарың қайтады

Есіңізде болар... оянғанда оның жылағаны...

Сіз ... теңіз қақпасында ... орналасасыз ...

Аңыз айтады,

таңертең сулар

олар жылап жіберді,

жел өз биін тоқтатқан жерде

және күннің шығуы

олар мың естеліктер арасында тербелді...

Асыл саяхатшы қадамын басты

өз әлемінен алыс...

патшалық қайда

тұзды судың тұмандарына оралған

Оның мұңды жүрегіне сиқыр сеуіп үлгерді...