A Saddened Sunset - My Shameful

Just another saddened day break, again

Where ever I lay my weary look

I see memories, memories of pain

In remembrance of this hell, I wake again

Do you see all of this, all this pain

Written on the wall, all of my agony I felt so long

A saddened sunset will not hide these

Memories, on the grave of my dignity

I feel not like a human no more

But a ghost I am, a shadow of past

I do not remember what it was like

To rejoice to feel the sun

For too long I have been here

Trapped inside this betrayer body

How would I like to end this

But my hand will not rise, to do the final deed

«from daybreak to sundown

I feel the same pain throbbing

Inside this wrethced body

The body that once I commanded»

«But now, all I ask for, is the end to come quickly»

Тағы бір қайғылы үзіліс

Қайда қалсамда шаршаған түрім

Мен естеліктерді      ауырсыну      көремін

Осы тозақты еске алып, мен қайтадан оянамын

Осының бәрін, осының бәрін көріп тұрсың ба

Қабырғаға жазылды, бар азабым мен ұзақ сезіндім

Мұңды күннің батуы бұларды жасыра алмайды

Естеліктер, қадір-қасиетімнің бейітінде

Мен өзімді енді адам сияқты сезінбеймін

Бірақ мен елеспін, өткеннің көлеңкесімін

Мен оның қандай екені есімде жоқ

Күнді сезіну үшін қуану

Мен тым ұзақ уақыт осында болдым

Бұл опасыздықтың денесінің ішінде қамалған

Мен мұны қалай аяқтағым келеді

Бірақ соңғы істі істеу үшін қолым көтерілмейді

«таң атқаннан күн батқанға дейін

Мен бірдей ауырсынуды сеземін

Осы сорлы дененің ішінде

Бір кездері мен бұйырған дене»

«Бірақ енді мен сұрайтыным — ақырзаманның тез келуі»