Моя весна - Murovei

Гни эти прутья, вслед запускай

Медленно в клетке желтеет листва

Освободи разум от сна

Птичкой лети, моя весна

Гни эти прутья, запах костра

Прошлое в пламя наш крошечный сад

Может вести, как и я сам

Рядом с тобой — моя весна

Чтобы забыть надо вспомнить.

Вчера в дыму и искрах

Это потушит кто-нибудь будущим страшным, неистовым

Я собираю камни, и я знаю эту дорогу

Прячу в своем кармане с дыркой память;

Теряю в итоге

Песни мои я даю тебе.

Забирай, это последний

Который не будет, но все же я твой навсегда, поверь мне

Ты сегодня, ты настоящая.

Я проснусь с тобою завтра

Только не уходи.

Моя молодость — моя правда

Мои мысли — подснежники, к солнцу стремятся мятежные

Рождены, чтобы как прежде — уснуть в руках твоих нежных

Перезимуют — грешники, но убьются днями вешними

И загустят пересмешники, так как здесь будут последними

Не для меня ты, знаешь.

Очень похожа на осень

Внутри такая же злая, но ради тебя я всё бросил

Раздеваемся медленно.

Мы оба больны, наверное

Не предал, ждал тебя преданно.

И вот, ты ко мне пришла

Гни эти прутья, вслед запускай

Медленно в клетке желтеет листва

Освободи разум от сна

Птичкой лети, моя весна

Гни эти прутья, запах костра

Прошлое в пламя наш крошечный сад

Может вести, как и я сам

Рядом с тобой — моя весна

Мына таяқтарды шірітіңіз, артынан жүгіріңіз

Жапырақтары торда баяу сарыға айналады

Миыңызды ұйқыдан босатыңыз

Құс болып ұш, көктемім

Шірітіңіз мына таяқтарды, оттың иісі

Біздің кішкентай бақшамыз отқа оранды

Мен сияқты жетекшілік ете алады

Жаныңда менің көктемім

Ұмыту үшін есте сақтау керек.

Түтін мен ұшқынның ішінде кеше

Ол болашақ қорқынышты, зұлым кез келген адамды шығарады

Мен тастарды жинаймын, мен бұл жолды білемін

Есімді саңылаумен қалтамға тығып қоямын;

Мен соңында жеңілемін

Мен саған әндерімді беремін.

Ал, бұл соңғысы

Бұл болмайды, бірақ бәрібір мен мәңгі сенікімін, маған сеніңіз

Сен бүгінсің, сен нағызсың.

Мен ертең сенімен бірге оянамын

Тек кетпе.

Жастығым менің шындығым

Ойым – қар бүршіктері, Күнге ұмтылған бүлікшілер

Жұмсақ қолында бұрынғыдай ұйықтауға туылған

Қыстайды - күнәкарлар, бірақ олар көктем күндерінде өлтіріледі

Ал мысқылдар бұл жерде соңғы болғандықтан қалыңдайды

Мен үшін емес, білесіз бе.

Күзге өте ұқсас

Іштей ашулы, бірақ сен үшін бәрін тастадым

Біз ақырын шешінеміз.

Екеуміз де ауырып қалған шығармыз

Мен опасыздық жасамадым, сені адал күттім.

Сонымен, сен маған келдің

Мына таяқтарды шірітіңіз, артынан жүгіріңіз

Жапырақтары торда баяу сарыға айналады

Миыңызды ұйқыдан босатыңыз

Құс болып ұш, көктемім

Шірітіңіз мына таяқтарды, оттың иісі

Біздің кішкентай бақшамыз отқа оранды

Мен сияқты жетекшілік ете алады

Жаныңда менің көктемім