Mary, Mary - Misty Edwards

Mary was a little girl with navy blue eyes

Shattered too quickly with secrets and lies

Living in a small town where she felt claustrophobic

They dressed her in scarlet when she went out in public

Mary, Mary don’t you know?

You’re the kind of heart and soul

He’s always loved, He always will

Just keep on coming back to Him

Mary grew up and outgrew the town

Left it in hopes of love never found

Two times a mistress, she felt like a harlot

Bittered with shame, she hated that scarlet

But Mary, Mary, don’t you know?

Humanity lives your story

We’re all the same, the cowards the whores

Forgiven much, we love all the more

We love all the more, we love all the more

Mary met the young Man with the ancient soul

Who spoke with His eyes and stopped the stone’s throw

He silenced the voices that played in her head

Offered a new name and a husband instead

Then navy blue eyes like a stormy night ocean

Flooded with tears as the dam broke wide open

Like she’d been holding her breath

Since the day she’d been born

She inhaled for the first time

As secrets came bleeding down, a face that was ashen

She felt His embrace and the strength to believe Him

As the name of that young Man

Crossed her cracked lips

He whispered forgiveness

And she loved all the more

She loved all the more

She loved all the more

Мэри көкшіл көздері бар кішкентай қыз болатын

Құпиялар мен өтіріктермен тым тез бұзылады

Ол клаустрофобияны сезінген шағын қалада тұру

Ол қоғамдық жерге шыққанда, олар оған қызыл түсті киіндірді

Мэри, Мэри білмейсің бе?

Сіз жүрек пен жансыз

Ол әрқашан жақсы көреді, ол әрқашан жақсы көреді

Тек Оған қайта келіңіз

Мэри өсті және қаладан асып түсті

Сүйіспеншілік табылмас деген үмітпен қалдырды

Екі рет қожайын болған ол өзін жезөкшедей сезінді

Ұяттан ащы ол қызыл қызылды жек көрді

Бірақ Мэри, Мэри, сен білмейсің бе?

Адамзат сіздің тарихыңызбен өмір сүреді

Біз бәріміз бірдейміз, қорқақтар жезөкшелер

Кешірілді, біз бәрін жақсы көреміз

Біз бәрін жақсы көреміз, біз бәрін жақсы көреміз

Мәриям көне жаны бар жас жігітті кездестірді

Көзімен сөйлеп, тас лақтыруды тоқтатқан

Ол оның басында ойнаған дауыстарды өшірді

Орнына жаңа есім мен күйеу ұсынды

Сосын дауылды түнгі мұхит сияқты көкшіл көздер

Бөгет жарылған кезде көз жасы төгілді

Ол демін басып қалғандай

Ол дүниеге келген күннен бастап

Ол бірінші рет дем алды

Құпиялар қансырап, күл боялған бет

Ол Оның құшағын және Оған сену күшін сезінді

Сол жас жігіттің атымен

Жарылған еріндерін айқастырып жіберді

Ол кешірім сұрады

Және ол одан сайын жақсы көрді

Ол одан сайын жақсы көрді

Ол одан сайын жақсы көрді