Звездопад - Mirèle

Я иду по холодным снегам

Тихою поступью, еле касаясь

Я любила летать по утрам

К сонной звезде возвышаясь

Она там одна одинокая

Одна вспышка на сто тысяч лет

Оставит в сердце дыру глубокую

И вмиг звезды уже нет

Свет по волнам, по волнам

Растекается по телам

И никто не может его погасить

Свет по волнам, по волнам

Растекается по губам

Я скажу ему спасибо

Ему спасибо, ему спасибо

По волнам на утро узнаем

Что мы далеко от причала

Но если звезда сама привела

Стоит ли это печали?

Ближе к ночи потушим костер

И накроем ноги листвой

Погасла звезда, дала свет другой

Летит мимолетной искрой

Свет по волнам, по волнам

Растекается по телам

И никто не может его погасить

Свет по волнам, по волнам

Растекается по губам

Я скажу ему спасибо

Ему спасибо, ему спасибо

Мен суық қардың үстінде жүремін

Тыныш қадаммен, әрең тиіп

Мен таңертең ұшқанды жақсы көретінмін

Ұйқысы бар жұлдызға көтерілу

Ол сонда жалғыз

Жүз мың жылда бір жарқыл

Жүректе терең ойық қалдырады

Және кенеттен жұлдыз жоғалып кетті

Толқындарға, толқындарға нұр

Денелерге таралады

Ал оны ешкім өшіре алмайды

Толқындарға, толқындарға нұр

Ерінге таралады

Мен оған алғыс айтамын

Оған рахмет, оған рахмет

Таңертең толқын арқылы білеміз

Пирстен алыс екенімізді

Бірақ егер жұлдыз өзі басқарса

Бұл қайғыға тұрарлық па?

Түнге жақын өртті сөндірді

Және аяғымызды жапырақтармен жабыңыз

Жұлдыз сөніп, тағы бір жарық берді

Ұшатын ұшқын сияқты

Толқындарға, толқындарға нұр

Денелерге таралады

Ал оны ешкім өшіре алмайды

Толқындарға, толқындарға нұр

Ерінге таралады

Мен оған алғыс айтамын

Оған рахмет, оған рахмет