Комета - Mirèle

Мимо лесов и садов

Мимо весны и цветов

Падая тихо в лето

Пролетает моя комета

Собрала в ней все силы свои

И отправила вверх, лети

На земле мало места тебе

Моё сердце пылает в огне

Мимо костров и морей

Мимо глаз приоткрытых людей

Я стою и смотрю на тебя

И шепчу: «Не угасай, любовь моя»

А в хрустале пульсировали реки

Дымились горы, брезжили моря

И ты держала сферу на ладони

Хрустальную, и ты спала на троне

И — Боже правый!

— ты была моя

Я жду тебя, я, я жду тебя

Ты не забудь, ты не, не забудь

Я жду тебя, я, я жду тебя

Ты не забудь, ты не, не забудь, пожалуйста

Не угасай, не угасай

Не угасай, не угасай

Өткен ормандар мен бақтар

Өткен көктем мен гүлдер

Жазға үнсіз түсу

Менің кометам ұшады

Мен бар күшімді соған жинадым

Және жоғарыға жіберілді, ұшыңыз

Жер бетінде сізге орын аз

Менің жүрегім өртеніп кетті

Өткен өрттер мен теңіздер

Аңырақай адамдардың көзінен өткен

Мен тұрып саған қараймын

Мен сыбырлаймын: «Өшпе, махаббатым»

Ал кристалда өзендер соқты

Таулар түтіндеп, теңіздер жылт-жылт етті

Ал сен шарды алақаныңа ұстадың

Кристал, сен тағында ұйықтадың

Және - жақсы Құдай!

-сен менікі болдың

Мен сені күтемін, мен сені күтемін

Ұмытпайсың, ұмытпайсың, ұмытпа

Мен сені күтемін, мен сені күтемін

Ұмытпа, ұмытпа, ұмытпа, өтінемін

Сөнбеңіз, өшпеңіз

Сөнбеңіз, өшпеңіз