Invoke Revive - Minsk

In the shadow of defamation, the unforgivable lie, hidden inside

Giving breath to the flames, a curse out of will

Burning all that bears your name, only ashes remain

Fabrication reversed, return to the earth

In solitude was an unmatched power given birth

Spreading these wings, deflecting deceit, laughing in the wake of fate

This conviction will not wane, fly away

The cycle complete, the theft and the gift

Wounds wisened through time, and the blink of the eye

Deeds performed in the light, truth instilled, instincted

Connecting the circle, embracing the whole

To rest in the narrows, there is no time

A moment unownable, knowable only in truth and in lies

From the dark into the light

The vantage point where vision dies

Shunning the comforting blanket of night

True motives manifest when the sun appears

An ocean of doubt, the sediment deep

Yet a treasure awaits all who navigate fear

Our nature concealed as we held to ideals

A sovereignty gives wings, and the Will shall not wane

Who are your arbiters of truth

To whom does your proxy belong

You are not destined to remember

The hand of mortality, it tightens

Predilection of sin, it permeates

The curse of obligation, it punctuates

Screaming for an exit from abbreviated realities

Tongues unleashed with baited, heaving breaths

We are reduced, we are diminished

Clearly unfinished, we’ve gone before

Open doors and metaphors, open sores and wars before

A fighting side, a soul-diers pride, we’ve been to war

You must remember, you are wired to forget

Progeny of the snake, dualistic and rent

The veil top to bottom, one into two

Rendered lamenting, yearning for the before

That moment that gifts you, humanity’s purview

Beyond the between of response and stimuli

Don’t you know what you are?

A contradiction of intent, lament the self you project

We forgot the past and could not hide

And why can’t we see through these lies?

Within the echoes and ghosts trapped in stone

Forever chasing us through time

A lesson, we learned a truth we’ll forget

When the cycle completes, and the nightmare repeats

In the fullness of silence, and the lonliness of noise

An act of creation, the only clear way

If it all disappeared today, the spark would remain

Existence would march onward, and sorrow would wane

What have we become now, from one into two, torn

O quiet soul, let the knowing take hold, be still with resolve

Now devour in time, at the gate time is frozen, o quiet soul

Жалған көлеңкесінде ішінде жасырылған кешірілмес өтірік

Жалынға дем беру, еріксіз қарғыс

Сенің атыңмен аталғанның бәрін өртеп, күл ғана қалады

Жасалу кері қайтарылды, жерге оралыңыз

Жалғыздықта теңдесі жоқ күш туды

Бұл қанаттарын жайып, алдаудан тайып, тағдырдың ізімен күліп.

Бұл сенім жоғалмайды, ұшады

Цикл аяқталды, ұрлық және сыйлық

Уақыт өте келе жаралар және көзді ашып-жұмғанша әлсірейді

Жарықпен орындалған іс, ақиқат сіңген, түйсікпен

Шеңберді жалғау, бүтін құшақтау

Тар жерлерде демалуға уақыт жоқ

Қолдануға болмайтын сәт, тек ақиқат пен өтірікпен белгілі

Қараңғыдан жарыққа

Көру өлетін нүкте

Түнгі жайлы көрпеден  бас тарту

Шынайы ниеттер күн шыққанда көрінеді

Күмән мұхиты, шөгінді терең

Қорқынышты басқаратындардың барлығын қазына күтеді

Идеалдарды ұстанғандықтан, табиғатымыз жасырын болды

Егемендік қанат береді, Ерік сөнбейді

Ақиқаттың төрешілері кімдер

Прокси кімге тиесілі

Сіз есте сақтау тағдырында жоқ

Өлім қолы, қатайды

Күнәні болжау, ол еніп кетеді

Міндеттеменің қарғысы, тыныс белгілері

Қысқартылған шындықтан шығу үшін айқайлау

Тілдер қармақты, дірілдеген тыныстармен босатылды

Біз азаяды, біз азаяды

Аяқталмағаны анық, біз бұрын кеткенбіз

Ашық есіктер мен метафоралар, ашық жаралар мен соғыстар

Шайқасқа жақсы жауынгер мақтанышы біз соғыс болдық

Есіңізде болсын, сіз ұмытуға жетілгенсіз

Жыланның ұрпағы, дуалистік және ренталық

Перде жоғарыдан төменге, бірден екіге

Көрсетілген жоқтау, бұрынғыны аңсау

Сізге, адамзаттың құқығын беретін сол сәт

Жауап пен ынталандыру арасындағы                               

Сіз өзіңіздің қандай екеніңізді білмейсіз бе?

Ниеттің қайшылығы, сіз жобалаған өзіңізді жоқтаңыз

Біз өткенді ұмыттық және жасыра алмадық

Неліктен біз бұл өтіріктерді көре алмаймыз?

Таста қалған жаңғырықтар мен елестер ішінде

Бізді уақыт арқылы мәңгі қуып келеді

Сабақ, біз ұмытып кететін шындықты білдік

Цикл аяқталғанда және қорқыныш қайталанады

Тыныштық пен шудың жалғыздығында

Жасау акті, жалғыз анық жол

Егер бәрі бүгін жоғалып кетсе, ұшқын қалады

Тіршілік алға жылжып, қайғы сейілмек

Бірден екіге бөлініп, енді не болып қалдық

Ей, сабырлы жан, білгенге қол жеткізсін, жігерлі бол

Енді уақытында жеп ал, қақпада уақыт мұздады, эй тыныш жан