La Follia - Mina

Ormai non sento più la voce sua da vile incantatore

Ha fatto il tempo suo, non morde più, non può più farmi male

Del fuoco che mi incendiò non ho più paura

Non brucia, ora no, non fa paura

Fino a un minuto fa è stato lui il mio carceriere

Io mi inchinavo a lui, servivo in lui il dio del suo volere

Il ghiaccio degli occhi suoi mi taglia ancora

Adesso io, però, non ho paura

Pensare che un giorno vivevo l’inferno

Amaro, feroce, ma ero felice

Io restavo lì con lui e fu così

Che nacque dentro me la follia

Adesso è steso lì accanto a me, ma non mi fa tremare

Il mio pugnale è lì, piantato lì, al centro del suo cuore

Vedete, la mano mia lo stringe ancora

Venite, non scappo via, non ho paura

Оның қорқақ арбазының даусын енді естімеймін

Уақыты бітті, енді тістемейді, енді мені ренжіте алмайды

Мені тұтандырған оттан енді қорықпаймын

Жанбайды, енді жоқ, қорқынышты емес

Бір минут бұрын ол менің түрмеші болды

Мен оған тағзым еттім, мен оның еркін Құдайына қызмет еттім

Оның көзіндегі мұз әлі күнге дейін мені кесіп тастайды

Дегенмен, қазір мен қорықпаймын

Бір күні мен тозақта өмір сүрдім деп ойлау

Ащы, қаһарлы, бірақ мен бақытты болдым

Мен онымен сонда қалдым және солай болды

Сол ессіздік менің ішімде туды

Қазір ол менің қасымда жатыр, бірақ ол мені дірілдетпейді

Менің қанжарым сонда, сонда, жүрегінің ортасында

Көрдіңіз бе, менің қолым әлі де ұстап тұр

Кел, мен қашпаймын, қорықпаймын