Il Poeta Che Non Pensa Mai - Mina

Tu sei il poeta che non pensa mai

E non sa mai che scrivere

Hai il passo stanco di chi è debole

E trema del suo vivere

Ed io che avevo visto in te una specie di Dio

Mi innamorai non so di che

Così andavo in cerca delle tue virtù, che non trovai

Malgrado spinta dalle mie illusioni

Perché poeta non sei stato mai

Coi limiti che hai

È necessario che tu vada via

Dimostra che sai perdere

Ti ho amato tanto e che malinconia

Doverlo ancora ammettere

Addio, mi ero perduta in uno spazio non mio

Mi incamminai credendo in te

Perché volevo l’uomo con qualcosa in più

L’uomo che ormai incontrerò nel tempo, forse mai

Perché poeta non sei stato mai

Coi limiti che hai

Ешқашан ойланбайтын ақынсың

Және ол ешқашан не жазарын білмейді

Сенде әлсіздердің шаршаған қадамы бар

Және оның өмірінің дірілдері

Мен сенен Құдайдың бір түрін көрдім

Неге ғашық болдым, білмеймін

Сөйтіп, таппаған қасиетіңді іздеп шықтым

Менің иллюзияларым итермелесе де

Өйткені сен ешқашан ақын болған емессің

Сізде бар шектеулермен

Сізге кету керек

Сіз жоғалтуды білетініңізді көрсетіңіз

Мен сені қатты жақсы көрдім және қандай мұңлы едің

Әлі де мойындау керек

Қош бол, мендік емес кеңістікте адасып қалдым

Саған сеніп кетіп қалдым

Өйткені мен ол адамға көбірек нәрсе керек болды

Уақыт өте келе мен кездесетін адам, мүмкін ешқашан

Өйткені сен ешқашан ақын болған емессің

Сізде бар шектеулермен