Forgiving Eyes - Michael Card

Surrounded with shouts the cruel accusations

Dragged to the court no hope of salvation

All hope was lost for those who had caught me

Knew what I was, They knew all about me

I thought it seemed strange as we entered in

They stopped a young rabbi to ask His opinion

Caught in the act, their reason for hating

My body could feel the stones that were waiting

My judge a man from Galilee

In His eyes so gentle I could see

A father and a brother and a son

Just as I saw Him

The hope I had lost became born again

I was not hopeless though I’d been lost

Now, I felt I was found when He looked at me

With His forgiving eyes

The crowd gathered round, so angry and violent

But He stood beside me, peaceful and silent

Then with a word

With one question He showed them that

They too were guilty and could not condemn

The next thing I knew He asked me, Where are they

And I looked around the courtyard was empty

The stones scattered round, the warm morning sunlight

He’d made the darkness perfectly light

In this new light now I understood

He would not condemn me though He could

For He would be condemned someday for me

Forgiving eyes

Айқай-шумен қоршалған қатыгез айыптар

Сотқа сүйретілген құтқару үміті болмады

Мені ұстағандардың үміті үзілді

Менің қандай екенімді білді, Олар мен туралы бәрін білді

Біз ішке кірген кезде біртүрлі болып көрінді деп ойладым

Олар жас раввинді тоқтатып, оның пікірін сұрады

Қылмыс үстінде ұсталды, олардың жек көру себебі

Денем күтіп тұрған тастарды сезді

Менің судьям — Ғалилеядан шыққан адам

Оның көзінде сонша жұмсақ  көрдім

Әке, аға және ұл

Мен Оны көргендей

Мен жоғалтқан үміт қайта туды

Мен адасып қалсам да, үмітсіз емес едім

Енді, ол маған қараған кезде, мен өзімді тапқандай сезіндім

Оның кешірімді көздерімен

Жиналған жұрт соншалықты ашулы және қатыгез

Бірақ Ол  менің қасымда тыныш және үнсіз тұрды

Содан кейін сөзбен

Бір сұрақпен Ол оларға мұны көрсетті

Олар да кінәлі және айыптай алмады

Келесі нәрсе мен ол мені сұраған нәрсе, олар қайда

Мен аулаға қарасам, бос екен

Тастар жан-жаққа шашылып, жылы таңғы күн сәулесі

Ол қараңғылықты керемет жарық етті

Осы жаңа жарықта мен енді түсіндім

Ол болса да мені соттамайды

Өйткені ол мен үшін бір күні сотталып кетер еді

Кешірімді көздер