Пылинки - Местный

Идем вперед, двадцать шестой на плечи.

И не знаю, раньше может быть, ну, а сейчас не лечит.

Ты помнишь этот вечер, школьный двор, нас было много.

Море амбиций, море слов, эта любовь к району.

Эта любовь к запретному, эта любовь в тумане.

Когда хорошая петля берет, сажает в яме.

Нам по 17, мы летим в этот открытый космос.

Так редко звоним маме, так считаем себя взрослым.

С кучей вопросов про любовь и так плевать на мнения.

Первый рассвет, первый косяк и первое похмелье.

Первая три, первая драка, кровь летит на шторы.

Давай домой одна, я жду Юру возле школы.

Когда-нибудь мы все поймем, что дальше жизнь не сахар.

И я не Лев Толстой.

Я тут скорее Ах Астахов.

Пройдет десяток лет, а я стою на школьном снимке.

Припев:

А мама то так молодая и ни одной морщинки.

А я все в памяти храню пылинки.

На днях подумал: я пятнадцать лет, как не был в цирке.

И мы все те же, не сменив пластинки.

И так же всем двором идем на днюху и поминки.

А я все в памяти храню пылинки.

На днях подумал: я пятнадцать лет, как не был в цирке.

И мы все те же, не сменив пластинки.

И так же всем двором идем на днюху и поминки.

Второй Куплет: Местный

Потом, потом пройдет десяток, повзрослею.

Сам не верю, сам все знаю, сам все открываю двери.

Проблемы — да, учеба — да, работа — да и траблы.

В мое время стало трудным отличать всю ложь от правды.

Один женился зря, один, блять, зря, что не женился.

И мне с ушедших поездов никто не пишет письма.

Привел в порядок мысли.

Все мы тут куда-то катимся.

В этом большом земном мяче бежим, живем и тратимся.

Все решено.

Все на весы.

Все решенья взвешены.

Мечтать не бросил, бросил сам себя питать надеждами.

И мой бросок так важен, может быть бросать так проще.

В это слепое завтра завтра мы пойдем наощупь.

А завтра просто так не стать счастливым.

Создать семью, родить детей, всё с милой.

Скажи, что еще с тобой нам нужно?

Кусок свободы и немного дружбы.

Припев:

А мама то так молодая и ни одной морщинки.

А я все в памяти храню пылинки.

На днях подумал: я пятнадцать лет, как не был в цирке.

И мы все те же, не сменив пластинки.

И так же всем двором идем на днюху и поминки.

А я все в памяти храню пылинки.

На днях подумал: я пятнадцать лет, как не был в цирке.

И мы все те же, не сменив пластинки.

И так же всем двором идем на днюху и поминки.

Алға, жиырма алты иығында.

Мен білмеймін, мүмкін бұрын, жақсы, бірақ қазір ол емделмейді.

Бұл кеш есіңде ме, мектеп ауласы, біз көп едік.

Амбициялар теңізі, сөз теңізі, аймаққа деген махаббат.

Бұл тыйымға деген махаббат, тұмандағы бұл махаббат.

Жақсы ілмек оны алса, оны тесікке салады.

Біздің жасымыз 17-де, біз осы ғарыш кеңістігіне ұшып бара жатырмыз.

Сондықтан біз анамызды сирек шақырамыз, сондықтан өзімізді ересек санаймыз.

Махаббат туралы көптеген сұрақтар бар, сондықтан пікірлерге мән бермеңіз.

Алғашқы таң, алғашқы буын және алғашқы асық.

Алғашқы үшеу, бірінші төбелес, қан пердеде ұшады.

Үйге жалғыз қайтайық, мен Юраны мектеп жанында күтіп тұрмын.

Бір күні бәріміз өмірдің қант емес екенін түсінеміз.

Ал мен Лев Толстой емеспін.

Мен бұл жерде Ах Астаховқа көбірек ұқсаймын.

Оншақты жыл өтеді, мен мектеп суретінде тұрмын.

Хор:

Ал анам өте жас және бірде-бір әжім жоқ.

Ал мен шаң бөлшектерін жадымда сақтаймын.

Күні кеше ойладым: циркке бармағаныма он бес жыл болды.

Ал рекордты өзгертпей-ақ бәріміз бірдейміз.

Дәл солай, бүкіл аула туған күн кешіне, еске алу кешіне барады.

Ал мен шаң бөлшектерін жадымда сақтаймын.

Күні кеше ойладым: циркке бармағаныма он бес жыл болды.

Ал рекордты өзгертпей-ақ бәріміз бірдейміз.

Дәл солай, бүкіл аула туған күн кешіне, еске алу кешіне барады.

Екінші тармақ: Жергілікті

Сосын, онан өтер, есейемін.

Мен өзім сенбеймін, бәрін өзім білемін, есікті өзім ашамын.

Мәселелер - иә, оқу - иә, жұмыс - иә және қиыншылықтар.

Менің кезімде өтірік пен шындықты ажырату қиынға соқты.

Бірі бекер үйленді, бірі, құрсын, үйленбедім деп бекер.

Ал кеткен пойыздардан маған ешкім хат жазбайды.

Ол өз ойын ретке келтірді.

Бәріміз бір жерде аунап жатырмыз.

Осы үлкен жер шарында біз жүгіреміз, өмір сүреміз және өткіземіз.

Бәрі шешілді.

Барлығы таразыда.

Барлық шешімдер өлшенеді.

Мен армандауды қойған жоқпын, өзімді үмітпен қоректендіруді қойдым.

Менің лақтыруым соншалықты маңызды, олай лақтыру оңайырақ болуы мүмкін.

Ертең осы соқырға біз сығалаймыз.

Ал ертең бақытты болмайды.

Отбасын құр, балалы бол, бәрі тәтті.

Айтшы, саған тағы не керек?

Біраз бостандық және кішкене достық.

Хор:

Ал анам өте жас және бірде-бір әжім жоқ.

Ал мен шаң бөлшектерін жадымда сақтаймын.

Күні кеше ойладым: циркке бармағаныма он бес жыл болды.

Ал рекордты өзгертпей-ақ бәріміз бірдейміз.

Дәл солай, бүкіл аула туған күн кешіне, еске алу кешіне барады.

Ал мен шаң бөлшектерін жадымда сақтаймын.

Күні кеше ойладым: циркке бармағаныма он бес жыл болды.

Ал рекордты өзгертпей-ақ бәріміз бірдейміз.

Дәл солай, бүкіл аула туған күн кешіне, еске алу кешіне барады.