Temple - Matthew And The Atlas

We wanted to remember everything that we’d forgotten

We wanted to believe that we were not fading

In the temple we were unfolding

In the crooked shadow of the morning

In the half-light we saw a window to the door

We were just lonely kids

Living in a faded town

We were just lonely kids

Just

We were living in the moment when the past became the present

A memory unfurling, a simple truth returning

In my mind I hear you laughing, through the pines I hear you calling

And that little bird would sing, I remember everything

We were just lonely kids

Living in a faded town

We were just lonely kids

Just

Why did you come round here, knocking at my door

With your painted face, asking for more

In the temple we began to change

We were all falling

We were just lonely kids

Біз ұмытып кеткендердің бәрін есте сақтағымыз келді

Біз өшпегенімізге сенгіміз келді

Ғибадатханада біз жайылып жатқанбыз

Таңның қисық көлеңкесінде

Жартылай жарықта біз есікке қарай терезені көрдік

Біз жалғыз балалар едік

Күңгірт қалада  тұру

Біз жалғыз балалар едік

Жай

Біз өткен уақытта өткен уақытта өмір сүрдік

Есте қалған жад, қайта қарапайым шындық

Ойымда сенің күлгеніңді, Қарағайлардың арасынан шақырғаныңды естимін

Сол кішкентай құс ән салады, бәрі есімде

Біз жалғыз балалар едік

Күңгірт қалада  тұру

Біз жалғыз балалар едік

Жай

Неге менің есігімді қағып мұнда келдің?

Боялған жүзіңізбен, көбірек сұрап

Ғибадатханада біз өзгере бастадық

Біз бәріміз құладық

Біз жалғыз балалар едік