La Montaña - Matt Monro

Tengo ante mí una montaña

Que me separa de ti

Con esas rocas extrañas

Que son los desprecios

Que me hacen sufrir

Quiero escalar la montaña

Que levanto tu ingratitud

Llenas de farsas

De engañoso verdor

Que ocultan espinas

Lo mismo que tu

Así voy, subiendo, subiendo

Las nubes, se ríen de mi

El viento me empuja a traición

Y hasta el eco repite, burlon

Donde estas, donde estas

De la orgullosa montaña

Hasta la cumbre he de subir

Y si la cima es de nieve

El amor ya la puede fundir

Tal vez si cruzo la montaña

Me querrás al fin

Менің алдымда тау бар

мені сенен не ажыратады

Сол біртүрлі жартастармен

не деген менсінбеушілік

бұл мені азаптайды

Мен тауға шыққым келеді

Мен сенің шүкіршілігіңді арттырамын

фарсқа толы

Алдамшы жасылдан

тікенекті жасыратын

Сіз сияқты

Сондықтан мен барамын, көтерілемін, көтерілемін

Бұлттар маған күледі

Жел мені опасыздықпен итермелейді

Тіпті жаңғырық қайталайды, мазақ етеді

қайдасың сен қайдасың

Асқақ таудан

Шыңға дейін көтерілуім керек

Ал егер үстіңгі жағы қар болса

Махаббат оны қазірдің өзінде ерітуі мүмкін

Мүмкін таудан асып кетсем

сен мені ақыры жақсы көресің