Вера Горит На Кострах - Мастер

Что за странный свет?

Что за голоса?

Герб украсил стяг, пепел на плечах.

Явление девы — знаменье для нас

Хоть в бездну за нею, к победе —

Пробил час!

Солнце и пламя, сорвано знамя,

Небо вселяет страх.

Боли не зная, вечно живая,

Вера горит на кострах.

Твой победный меч режет небеса,

Но спустился мрак, стихли голоса.

Никто и не вспомнит Орлеан и Турель,

В твоём отречении — правда,

Бог и цель!

Бұл оғаш жарық деген не?

Дауыстар қандай?

Елтаңба туды безендірді, иықтарда күл.

Пәк қыздың пайда болуы біз үшін белгі

Тіпті оның артындағы тұңғиыққа дейін, жеңіске дейін -

Сағат жетті!

Күн мен жалын, туды жұлып,

Аспан қорқынышты.

Ешқандай ауыртпалықты білмей, мәңгі тірі,

Сенім отқа жағылады.

Жеңіске жеткен семсерің аспанды жарып тұр

Бірақ қараңғылық басылды, дауыстар сейілді.

Орлеан мен Тарретті ешкім есіне алмайды,

Сенің бас тартуыңда – ақиқат

Құдай және мақсат!