33 Жизни - Мастер

Солнечным светом сердце сжег…

Так часто бывает — людям невдомек!

Все мы — чужие… Кто же здесь свой?

Ветер за спиной.

Тридцать три жизни вымолить мечтал,

Дали одну мне — спорить не стал,

Все эти жизни проживу в одной

С ветром за спиной…

Я ухожу от себя,

Я прихожу к себе,

Пыль отряхну с рукава

И снова — рассвет.

Вверх по спирали тугой,

Вниз по чащобе глухой,

Воля моя на износ,

Я жив все равно!

Что бы ни случилось со мною на земле,

В небе отраженье находит по весне…

Ненависть нахлынет, грозой полоснет,

Боль

любви вернет

тридцать три жизни,

тридцать три жизни…

Күн сәулесі жүректі күйдірді...

Бұл жиі болады - адамдар білмейді!

Бәріміз де жатпыз... Мұнда кім бар?

Артынан жел.

Қайыр сұрауды армандадым отыз үш өмір,

Олар маған біреуін берді - мен дауласпадым,

Осы өмірдің барлығында мен бір өмір сүремін

Артында желмен...

Мен өзім кетемін

Мен өзіме келемін

Жеңімдегі шаңды сілкіп тастаймын

Және тағы да - таң.

Тығыз спиральмен жоғары

Қалың саңырауда,

Менің еркім тозуға,

Мен бәрібір тірімін!

Жер бетінде не болса да,

Көктемде аспанда шағылысады...

Өшпенділік күшейеді, найзағай ойнайды,

Ауырсыну

махаббат қайтады

отыз үш өмір

отыз үш өмір...