Суд Идёт - Мастер

Мокрый асфальт.

Вечерний минор.

До входа в квартиру — пустой разговор,

Потом — кровь на стенах, из песни слова,

Мир пошатнулся, пот градом со лба.

Когда сочинялось, ты злой был, как черт,

Злость подсказала ритмический ход,

Все выдал, как есть, про жизнь и про смерть,

Они подхватили, не расслышав и треть.

Сердце вырвал,

Кто молчит — тот чист,

Слово камнем…

Вниз…

Суд идет — свет и тень — словно грим на лицах,

Суд идет — ты герой или же убийца,

Песню твою кто-то слушал всю ночь,

Дурея от звуков, он выбил окно,

«Сделай же это!»

— Ты кричал в микрофон,

Он понял не так, ты ведь пел о другом!

Сердце вырвал.

Кто молчит — тот чист.

Слово камнем

Тянет вниз.

Суд идет — свет и тень — словно грим на лицах,

Суд идет — ты герой или ты убийца.

Суд идет — гул шагов — полностью оправдан.

Вот и все!

Больше слов никаких не надо.

Ылғалды асфальт.

Кешкі кіші.

Пәтерге кірер алдында - бос әңгіме,

Сосын – қабырғадағы қан, сөз жырынан,

Дүние теңселді, маңдайдан тер төгілді.

Ол жазылғанда, сіз тозақ сияқты зұлым едіңіз,

Ашу ырғақты қимылға түрткі болды,

Ол өмір мен өлім туралы бәрін бұрынғыдай берді,

Олар тіпті үштен бірін де естімей көтерді.

Жүректі жұлып алды

Кім үндемейді таза

Сөз тас...

Төмен…

Сот келе жатыр - жарық пен көлеңке - беттердегі макияж сияқты,

Сот келе жатыр - сен батырсың ба, әлде қанішер ме,

Біреу түні бойы әніңді тыңдады,

Дауыстардан ақымақ ол терезені сындырды,

«Жасай!»

- Сіз микрофонға айқайладыңыз,

Ол қате түсінді, сен басқа нәрсе туралы ән айтып жатсың!

Жүректі жұлып алды.

Кім үндемейді таза.

Сөз тасы

Төмен тартады.

Сот келе жатыр - жарық пен көлеңке - беттердегі макияж сияқты,

Сот келе жатыр - сен батырсың немесе сен қанішерсің.

Сот келе жатыр – дүбірлі қадамдар – толық ақталды.

Осымен болды!

Артық сөз қажет емес.