Сон - Мастер

Говорят, что у человека две души.

Во время сна одна душа не покидает тела и остается на земле, а вторая

отправляется бродить в заоблачных далях.

И связывает эти две души серебристая нить.

Оборвется она невзначай,

или враг перерубит ее острым мечом,

— не сможет вторая душа найти путь обратно на землю, останется в заоблачном

краю.

А первая душа человека тоскует в разлуке со своим бродячим двойником,

и человек умирает, не просыпаясь.

День, ночь — все равно

В царстве вечной тьмы,

Видеть солнце нам дано

Только с той стороны.

Век в век мой народ

В этом замке грез,

Призраки снов, всякий сумрачный сброд —

Кого дьявол занес.

Есть ход в этот мир,

Ты его нашел,

Ты не дух и не вампир,

Так зачем ты пришел?

Кто ты, человек?

Только плоть и кровь!

Бедный, заблудший, окончен твой век,

Свою душу готовь!

Нет на земле силы коварнее сна,

След во мгле свой теряешь,

Сто тысяч лет в замке таится она,

Сотни бед ты не знаешь, нет.

Ты знал этот путь,

Ты пришел сюда

Грезы вечности вдохнуть,

Заглянуть в никуда,

Но здесь все не так,

Здесь расклад иной.

Можно войти, но покинуть никак

Мир под черной луной.

По ночам души людей неслышно вылетают из дверей, чтобы встретиться и сразиться

со своими врагами.

Проигравшие этот бой души не возвращаются назад,

а покинутые ими тела обращаются в прах.

Адамның екі жаны бар дейді.

Ұйқы кезінде бір жан денеден шықпай, жерде қалады, ал екіншісі

аспанға жақын қашықтыққа қыдыруға барады.

Ал бұл екі жанды күміс жіп байланыстырады.

Ол кездейсоқ үзіледі

Немесе жау оны өткір қылышпен шауып тастайды,

- екінші жан жерге қайтып жол таба алмайды, трансцендентальды күйде қалады

жиегі.

Адамның алғашқы жаны қыдырған қосынан бөлектеніп аңсайды,

ал адам оянбай өледі.

Күндіз, түн - бәрібір

Мәңгілік қараңғылық патшалығында,

Бізге күнді көруге рұқсат етілді

Тек сол жағынан.

Ғасырдан ғасырға халқым

Бұл арман сарайында

Армандардың елестері, әрбір мұңды шайқастар -

Кімді шайтан әкелді.

Бұл дүниеге апаратын жол бар

Сен оны таптың

Сіз рух немесе вампир емессіз,

Ендеше неге келдің?

Сен кімсің, жігіт?

Тек ет пен қан!

Бейшара, адасқан, сенің жасың өтті,

Жаныңызды дайындаңыз!

Жер бетінде ұйқыдан асқан күш жоқ,

Қараңғыда ізіңді жоғалтасың,

Жүз мың жыл бойы ол құлыпта жасырынып жүр,

Сіз білмейтін жүздеген қиындықтар, жоқ.

Сіз бұл жолды білдіңіз

Сен осында келдің

Мәңгілік армандармен тыныс алыңыз

Ешқайда қарама

Бірақ бұл жерде олай емес

Мұнда орналасу басқаша.

Сіз кіре аласыз, бірақ шыға алмайсыз

Қара ай астындағы әлем.

Түнде адамдардың жандары үнсіз есігінен ұшып, кездесіп, соғысады

жауларыңмен.

Бұл шайқаста жеңілген жандар қайтып келмейді,

ал олар тастап кеткен денелер шаңға айналады.