Нереальность - Маша Тереб

Не помни меня, не помни.

Когда подойдешь — узнаешь.

Ты будешь бокал неполный,

я — то, что в него наливают.

Пойди, посмотри — открыто.

Ты можешь не стать при этом

испитым вином, разлитым

зеленым как море светом.

Нереальность что-то шепчет.

Слышишь смех ее сумасшедший.

Нереальность прячет утром

брызги солнца за перламутром.

Ты будешь недолго верить

как станет с тобой однажды.

А впрочем, шагнув за двери,

исчезнешь как день вчерашний.

А может мы просто дети,

которые снов не видят

о том, что на их планете

никто никого не обидит?..

Мені есіңе түсірме, есіңе түсірме.

Ол жерге жеткенде білесің.

Толық емес стақан боласыз,

Мен оған құйылған адаммын.

Келіңіз және көріңіз - ашық.

Сіз болмай қалуыңыз мүмкін

шараппен мас, төгілген

теңіз жарығындай жасыл.

Шынайылық бірдеңені сыбырлайды.

Оның ессіз күлкісін тыңдаңыз.

Шындық таңертең жасырылады

інжу-маржанның артындағы күннің шашырауы.

Көпке сенбейсіз

бір күні сенімен қалай болады.

Сонда да есіктен шығып,

кешегідей жоғалады.

Немесе біз жай ғана баламыз

арман көрмейтіндер

олардың планетасында не бар екендігі туралы

ешкім ешкімді ренжітпейді ме? ..