Die Bahn - Marathonmann

Das Licht schaltet auf Grün

Es ist 23.20

Es riecht nach einer dieser Nächte, wo unsere Helden sterben

Stehst zwei Meter von mir entfernt, du schaust mich auch nicht an

Dieses Zittern, es sagt mir, dass ich dich nicht mehr halten kann

Und da kommt auch schon die Bahn

Höhnisch lacht auf ihrem Gleis

Wie wenn sie wüsste und sie wollte

Dass sie uns auseinander reißt

Und die Türen gehen auf

Du steigst in dein neues Glück

Als diese Stimme auf mich niederschlägt:

«Bitte bleiben Sie zurück!»

Und das letzte, was ich seh´, ist deine Hand an einer Scheibe

Doch es ist kein auf Wiedersehen, es bedeutet, du musst gehen

Genau an diesem Ort hatte ich dich einst gefunden

An der nächsten Station bist du für immer verschwunden

Und ich bleibe einfach sitzen, das Licht schaltet auf Rot

Ich fühl mich wie gelähmt, Klappe zu, Affe tot

Dieses Zittern hört nicht auf und die Stunden ziehen dahin

Diese Zeiger zeigen mir, dass ich noch am Leben bin

Und ich denke immerzu an dich

Und kann´s nicht glauben

Dass es ein Ende gibt

Kommst du mit der nächsten Bahn zurück?

Oder bild´ ich mir das ein?

Zwischen all diesen Menschen bin ich ganz allein

Und der Morgen bricht herein, blieb die Sonne noch verborgen

Seh´ ich einen hellen Schein und da stehst du

Und die Trauer wird zur Freude

Und die Tränen bleiben aus

Es ist wie in meinen Träumen

Und wir gehen zusammen nach Haus´

Durch die bekannten Straßen

Den Park und die Allee

Es ist wie in alten Zeiten

Keine Wunde tut mehr weh

Und plötzlich schreck ich auf

Und ich spüre deinen Kuss

Und mir wird klar

Dass ich dich loslassen muss

Жарық жасыл болып жанады

Сағат 23.20

Батырларымыз өлетін түндердің біріндей иіс шығады

Менен екі метр қашықтықта тұр, сен де маған қарамайсың

Бұл діріл мен сені енді ұстай алмайтынымды айтады

Міне, пойыз келді

Олардың жолында мысқылдап күледі

Ол білген және қалағандай

Ол бізді ажыратады

Ал есіктер ашылады

Сіз жаңа бақытқа қадам бастайсыз

Бұл дауыс маған құлап бара жатқанда:

- Өтінемін, артта қал!

Ең соңғы көргенім - дискідегі қолыңыз

Бірақ бұл қоштасу емес, бару керек дегенді білдіреді

Мен сені дәл осы жерден таптым

Келесі станцияда сіз мәңгілікке кетесіз

Ал мен отырмын, шам қызыл болып жанады

Мен өзімді сал, үндеме, маймыл өлген сияқты сезінемін

Бұл діріл тоқтамайды, сағаттар созылады

Бұл қолдар менің әлі тірі екенімді көрсетеді

Ал мен сені ойлаймын

Және сену мүмкін емес

Соңы бар деп

Келесі пойызбен қайтасыз ба?

Әлде мен оны елестетіп тұрмын ба?

Осы адамдардың арасында мен жалғызбын

Ал таң ата, күн әлі жасырылған

Мен жарқыраған нұрды көріп тұрмын, сен сондасың

Ал қайғы қуанышқа айналады

Ал көз жасы алыс қалады

Бұл менің арманымдағыдай

Ал біз үйге бірге барамыз

Таныс көшелер арқылы

Саябақ пен даңғыл

Бұрынғы кездер сияқты

Ешбір жара енді ауырмайды

Мен кенеттен шошып кеттім

Ал мен сенің сүйгеніңді сеземін

Ал мен түсінемін

Мен сені жіберуім керек