When the Night Comes (feat. Optymus) - Mani, Optymus, The Jokerr

In the morning I’m a nobleman of honor

Like a knight with his stallion in his honor

On the battle day, with his only sons arm wrapped tight around the legs his

father

I’m a gentle kiss bye on the cheek off the one woman who he’ve ever truly loved

With a long hug, on the tears that falls from her face like rain on the water

When the sun sinks down in the dark sky

I think of the pain that come and pray that I’ll be alright, cause I know,

a momentary loss of control lerks just beyond that old horizon,

and even though I want badly to return to, a younger innocence is a hold that

I’ve learnt too

In the morning I’m alright

When the night comes

I’m a coward, I’m alone

And all the wicked seed I’ve sown

Looks down at a full grown forest of shame and regret for a sad, lonely man

How I wish I was strong

How I wish what I knew was true

Didn’t always show its ugly head

And I didn’t always have to cry when the night comes

When the sun rises high in the east sky

I look to the heavens thankful that I’m alive

I know I can survive because I got the drive

Look into my eyes you see the passion till the day I die, so as the sands of

time slip through my hour glass, I look to the future never back at the past,

then the sun starts to fall in the dust, and we take a glimpse of the evil

laying within

There’s a man laying there crying like a child, who’s wondering if hes really

ever truly smiled, he knows what’s it liked to walk about a thousand miles,

he’s seen all the tribulations, been through all the trails, he can’t seem to

break free the web he spun, the weight on his shoulders feels like a thousand

tons, he’s face bears a smile everytime he looks at the sky, but it’s a whole

different story when the night comes

I’m a coward, I’m alone

And all the wicked seed I’ve sown

Looks down at a full grown forest of shame and regret for a sad, lonely man

How I wish I was strong

How I wish what I knew was true

Didn’t always show its ugly head

And I didn’t always have to cry when the night comes

I’m a coward

I’m a shamed of the man I am

I’m alone

I’m a man of honor in the morning light

But when the night comes

I’m a coward, I’m alone

And all the wicked seed I’ve sown

Looks down at a full grown forest of shame and regret for a sad, lonely man

How I wish I was strong

How I wish what I knew was true

Didn’t always show its ugly head

And I didn’t always have to cry when the night comes

I’m a coward, I’m alone

And all the wicked seed I’ve sown

Looks down at a full grown forest of shame and regret for a sad, lonely man

How I wish I was strong

How I wish what I knew was true

Didn’t always show its ugly head

And I didn’t always have to cry when the night comes

Таңертең мен құрметті асыл адаммын

Оның құрметіне айғыры бар рыцарь сияқты

Ұрыс күні жалғыз ұлдары қолдарын аяғына орап алған

әке

Мен ол шын сүйген бір әйелдің бетінен жұмсақ сүйдім.

Ұзақ құшақтап, судағы жаңбырдай жүзінен аққан жасында

Қараңғы аспанда күн батқанда

Мен жағдайымды                                         келетін             ауырсын                ойлаймын  |

сол ескі көкжиектен тыс бақылаушылардың бір сәттік жоғалуы,

Мен қайтып оралғым келсе де, жас кінәсіздік - бұл

Мен де үйрендім

Таңертең менде бәрі жақсы

Түн келгенде

Мен қорқақпын, жалғызбын

Мен сепкен барлық зұлым тұқымдар

Төмен                  мұң    жалғыз адам                                                                                                                                                                                                              мұңай  

Мен күшті болғанымды қалаймын

Мен білген нәрсемнің шын болғанын қалаймын

Әрқашан өзінің ұсқынсыз басын көрсетпеді

Түн түскенде жылайтын болмайтын

Күн шығыс аспанда жоғары көтерілгенде

Тірі болғаныма шүкіршілік етіп, көкке қараймын

Мен өмір сүре алатынымды білемін, себебі менде көлік бар

Менің көзіме қарасаңыз, мен өлген күнге дейін құмарлықты көресіз, құмдар сияқты

Уақыт слипі Менің сағаттық әйнегім арқылы, мен болашаққа ешқашан бұрынғыға қарамаймын,

содан кейін күн шаңға бата бастайды, біз зұлымдықты көреміз

ішінде төсеу

Ол жерде баладай жылап жатқан бір адам, ол шынымен солай ма деп ойлап отыр.

ол мыңдаған миль жаяу жүрудің нені ұнататынын біледі,

ол барлық қиыншылықтарды көрді, барлық соқпақтардан өтті, ол болмайтын сияқты

ТЕГІН БАСҚА ТАЗАЛАУ ТЕГІН, ол иығындағы салмақ мыңдай сезінеді

тонна, оның жүзі аспанға қараған сайын күлімсіреп тұрады, бірақ бұл тұтас

түн келгенде басқа әңгіме

Мен қорқақпын, жалғызбын

Мен сепкен барлық зұлым тұқымдар

Төмен                  мұң    жалғыз адам                                                                                                                                                                                                              мұңай  

Мен күшті болғанымды қалаймын

Мен білген нәрсемнің шын болғанын қалаймын

Әрқашан өзінің ұсқынсыз басын көрсетпеді

Түн түскенде жылайтын болмайтын

Мен қорқақпын

Мен өзім адамнан ұятпын

Мен жалғызбын

Мен таң атқанда құрметті адаммын

Бірақ түн келгенде

Мен қорқақпын, жалғызбын

Мен сепкен барлық зұлым тұқымдар

Төмен                  мұң    жалғыз адам                                                                                                                                                                                                              мұңай  

Мен күшті болғанымды қалаймын

Мен білген нәрсемнің шын болғанын қалаймын

Әрқашан өзінің ұсқынсыз басын көрсетпеді

Түн түскенде жылайтын болмайтын

Мен қорқақпын, жалғызбын

Мен сепкен барлық зұлым тұқымдар

Төмен                  мұң    жалғыз адам                                                                                                                                                                                                              мұңай  

Мен күшті болғанымды қалаймын

Мен білген нәрсемнің шын болғанын қалаймын

Әрқашан өзінің ұсқынсыз басын көрсетпеді

Түн түскенде жылайтын болмайтын