Човен - Мандри

Човен пливе та хвилі здіймає,

Б’ючи вітрила в задумливу ніч.

Зорі у небі рахує керманич,

Місяць-нубієць у небі горить.

Козак міркує та не сумує,

В люльці веселий духм’яний тютюн.

З неба у море падають зорі,

В серці бентежний радісний струм.

Приспів:

Ду-ду-ду-ду-ду-ду-ду-ду-у-ю…

Ду-ду-ду-ду-ду-ду-ду-ду-у-ю…

Ду-ду-ду-ду-ду-ду-у…

На видноколі - сиві тополі,

Вітер у полі колише ковиль.

Шаблі й набої, кайдани й пістолі

Хай гинуть у морі, мов смуток і біль.

Човен пливе до синього раю,

Врешті лишаючи землю чужу.

Варти ворожі мов вітер минає,

В синьому небі мандрує…

Приспів

Қайық жүзіп, толқын көтеріледі,

Ойлы түнде жүзу.

Аспанда атқан таң рульді санайды,

Аспанда Нубия айы жанып тұр.

Казак ойлайды, қайғырмайды,

Құбырдағы көңілді хош иісті темекі.

Жұлдыздар аспаннан теңізге түседі,

Жүректегі шатастырған қуанышты ағым.

Хор:

До-до-до-до-до-до-до-до-до-у-ю…

До-до-до-до-до-до-до-до-до-у-ю…

Ду-ду-ду-ду-ду ду

Көкжиекте – сұр теректер,

Далада жел бұрын қауырсынды болатын.

Қылыштар мен оқ-дәрілер, бұғаулар мен тапаншалар

Қайғы мен қайғы сияқты теңізде құрып кетсін.

Қайық көк жұмаққа жүзеді,

Ақырында жерді бөтен қалдырады.

Жел өтіп бара жатқанда дұшпандық сақшылар,

Көк аспанда саяхат...

Хор