Русалки - Мандри

Настала ніч та зорі сяють над моєю головою.

Поснули люди, тілько місяць ніби човник над водою.

І тілько десь у далині в гаю співають солов'ї.

Аж чую регіт, плеск води, я носа висунув із хати.

Дивлюсь — пливуть на бережок русалки, сині та хвостаті.

І, настиливши осоки, вони лягли біля ріки.

Їх місяць гріє, ніч пливе собі повільно та неспішно.

А я дивлюсь на тих русалок, мені сумно й трохи смішно.

Дарма, що волни мертв’яки, бо мають чорні язики,

Неначе відьми на шабаші.

Приспів:

Гей-ла-ла-ла-ла-лей…

Все, що було, те загуло, та скілько всього проплило,

Де скілько душ русалки ті колись залоскотали.

Та цар Охрім на дні морскім собі у жони взяв русалку…

Небо падає вниз, вниз!

Приспів

Настане день, засяє сонечко, в саду запахнуть квіти,

Русалки зчезнуть у пітьмі…

Түн келді, жұлдыздар менің басымда жарқырайды.

Адамдар су үстіндегі қайық сияқты бір ай ғана ұйықтады.

Тек аңғардың бір жерінде тоғайда бұлбұлдар сайрап жатыр.

Күлкіні, судың шашырағанын естіген бойда үйден мұрнымды тығыдым.

Қарасам – су перілері, көк және құйрықтылар жағалауда жүзіп жүр.

Ал, қияқтарды салып, өзен жағасына жатты.

Олардың айы жылыды, түн баяу және асықпай жүзеді.

Ал мен сол су перілеріне қарап, көңілім мұңайып, аздап күлкілі.

Толқындар өлі болса да, Тілдері қара болғандықтан,

Демалыс күніндегі сиқыршылар сияқты.

Хор:

Гей-ла-ла-ла-ла-лей…

Ондағының бәрі шуылдап, бәрі кетті,

Бір кездері қытықтап кеткен су перісінің көп жаны қайда.

Бірақ Охрим патша теңіз түбінде әйелінен су перісін алды ...

Аспан құлап жатыр, төмен!

Хор

Күн шығады, күн шығады, бақ гүл иіскейді,

Су перілері қараңғыда жоғалады ...