Мой герой - Максим Заяц

Что ж, мой герой, вот и встретились.

Как-то поник ты и телом обмяк.

Рядом с тобой годы и месяцы

Мы шли, ускоряя шаг.

Был полон сил ты, идей и веры,

Мир повернуть под себя был готов.

Самый правильный, всюду первый,

Дружил и жалел врагов.

Долго не виделись, где пропадал ты?

Мир без присмотра на грани войны.

Страны делят обиды и карты.

Людям герои нужны.

Стук топоров пробуждает плахи.

Люди живут в бесконечном страхе.

То, что зовется свободой, станет тюрьмой.

Ждать перемен или резать вены

В отблесках фар сквозь стекло на стенах

Мир слишком яркий и равнодушно прямой.

Мой герой... Мой герой…

Рыцарский шлем зарастает пылью,

Конь вороной затерялся в пути.

Что ж еще дать тебе?

Вот крылья.

Хочешь летать - лети.

Пусть и недолго полет будет длиться,

Люди оценят скорость и стать.

Каждому хочется, будто птица,

В небе бескрайнем летать.

Будут метели и яркость рассветов,

Компас смешает север и юг.

Подвиг прославят в песнях поэты…

Но что-то не рад ты, мой друг.

Ты не печалься, пусть станут былью

Дом и работа взамен мечты.

Кто-то уже примеряет крылья.

Просто другой, не ты.

Стук топоров пробуждает плахи.

Люди живут в бесконечном страхе.

То, что зовется свободой, станет тюрьмой.

Ждать перемен или резать вены

В отблесках фар сквозь стекло на стенах

Мир слишком яркий и равнодушно прямой.

Мой герой... Мой герой…

Мой герой... Мой герой…

Мінекей, батырым, мінекей.

Әйтеуір еңкейіп, денең ақсап қалды.

Жаныңда жылдар мен айлар

Біз тезірек жүрдік.

Сіз күшке, идеяға және сенімге толы едіңіз,

Дүние басып алуға дайын болды.

Ең дұрыс, барлық жерде бірінші,

Дос болып, дұшпандарды аяды.

Көптен бері көрмейсің, қайда болдың?

Соғыс шегіндегі күзетілмеген әлем.

Елдер шағымдар мен карталарды бөліседі.

Халыққа батырлар керек.

Балталардың дыбысы блокты оятады.

Адамдар шексіз қорқынышта өмір сүреді.

Бостандық деген нәрсе түрмеге айналады.

Өзгерістерді күтіңіз немесе тамырларды кесіңіз

Қабырғалардағы әйнек арқылы фарлардың шағылыстарында

Әлем тым жарқын және немқұрайлы тікелей.

Менің батырым... Менің батырым...

Рыцарь дулығасын шаң басқан,

Қара тұлпар жолда адасып қалды.

Саған тағы не бере аламын?

Міне, қанаттар.

Ұшқың келсе ұш.

Ұшу қысқа уақытқа созылсын,

Адамдар жылдамдықты бағалайды және айналады.

Барлығы құс сияқты қалайды,

Шексіз аспанда ұшыңыз.

Қарлы боран соғып, таңның нұры жауады,

Компас солтүстік пен оңтүстікті араластырады.

Ақындар ерлікті жырмен дәріптейді...

Бірақ сен бақытты емессің, досым.

Қайғылы болмаңыз, олар орындалсын

Арманның орнына үй мен жұмыс.

Біреу қазірдің өзінде қанаттарын сынап жатыр.

Тек басқа, сен емес.

Балталардың дыбысы блокты оятады.

Адамдар шексіз қорқынышта өмір сүреді.

Бостандық деген нәрсе түрмеге айналады.

Өзгерістерді күтіңіз немесе тамырларды кесіңіз

Қабырғалардағы әйнек арқылы фарлардың шағылыстарында

Әлем тым жарқын және немқұрайлы тікелей.

Менің батырым... Менің батырым...

Менің батырым... Менің батырым...