Кто-то самый светлый - Магелланово Облако

Открываю окна, а за ними лето,

Скоро будет праздник и мне снится это

И мне снится воздух, звук пустой планеты

Дух открытых окон все открыл секреты

Если сердце рвется прочь из старой клетки

Надо мной смеется кто-то самый светлый

И когда все звезды смотрят в глаза

Нет честнее слова на свете чем тишина

И на всем, что есть, да и будет потом

Отражать любовь и гореть путеводным огнем

Я смотрю с надеждой будто невесомый

Простота и нежность — две мои основы

Уголок свободы за стеной из страха,

А миры — лишь мысли, восстают из праха

И скрепленный клятвой несказанной веры

Я вкушаю счастье, а оно без меры

И когда все звезды смотрят в глаза

Нет честнее слова на свете чем тишина

И на всем, что есть, да и будет потом

Отражать любовь и гореть путеводным огнем

Мен терезелерді ашамын, олардың артында жаз,

Жақында мереке болады, мен оны армандаймын

Ал мен ауаны, бос планетаның дыбысын армандаймын

Ашық терезелердің рухы барлық құпияларды ашты

Жүрек жұлынса ескі тордан

Ең жарқын біреу маған күледі

Және барлық жұлдыздар сіздің көзіңізге қараған кезде

Дүниеде үнсіздіктен асқан адал сөз жоқ

Және барлық нәрсе туралы және кейінірек болады

Сүйіспеншілікті көрсетіңіз және бағыттаушы жарық ретінде жаныңыз

Мен салмақсыздай үмітпен қараймын

Қарапайымдылық пен нәзіктік – менің екі негізім

Қорқыныш қабырғасының ар жағындағы еркіндік бұрышы,

Ал дүниелер тек ойлар, шаңнан көтерілу

Және айтылмайтын сенім антымен мөрленген

Мен бақыттың дәмін татамын, бірақ оның дәмі жоқ

Және барлық жұлдыздар сіздің көзіңізге қараған кезде

Дүниеде үнсіздіктен асқан адал сөз жоқ

Және барлық нәрсе туралы және кейінірек болады

Сүйіспеншілікті көрсетіңіз және бағыттаушы жарық ретінде жаныңыз