Точильный камень - Лёд 9, ОДИН.ВОСЕМЬ

жизнь птицей пролетает в хлопотах

на уставших веках день оседает копотью

сознание торопливо гаснет углями белыми

стараясь забыть что на свету было сделано

оставляя неподвижными человечьи туши

из открытых пастей в ночь вылетают души

сгустками тумана избегая пятен света

только чистые сердцем могут их заметить,

а слепые звери скулят почуяв палачей

вянут цветы и пеной вскипает ручей

духи спешат в подвал заброшенного дома

делая вид что они друг с другом не знакомы

там в темноте вращается стальное колесо

с безумной скоростью умноженной на сто

в крови младенцев закалив тысячи лет назад

его поставил тот о ком не говорят

точильный камень крутится без устали

пока пространство не разобьётся с хрустом и не остановится время тише не ори

заткни уши почувствуй этот звук внутри

покров ночи штрихует чёрным дневные краски

в постелях застывают тела с человечьими масками

фантомы тихо вылетают на скрежет звук

режет слух, но притягивает лес рук

серый камень плюется искрами, но нет пламени

в покрытых чёрной коростой глазах нет знамени

победы обрывки белого флага тоже изъедены

червями зависти любовь предана

ещё горячие отточенные когти злобы

проникают без следа и звука прямо в утробу

новая проба высечена клеймом на лбу нового донора

тонкая нить порвана

небо тоннами давит на голову и снова

этот скрежет обжигает уши раскалённым оловом

нечистому нужны всё новые раны смотри в себя

и там увидишь все изъяны на дне ямы

точильный камень крутится без устали

пока пространство не разобьётся с хрустом и не остановится время тише не ори

заткни уши почувствуй этот звук внутри

құстың өмірі үй шаруасында ұшады

шаршаған қабақтарда, күн күйе болып қалады

сана асығыс ақ көмірмен кетеді

дүниеде не істегенін ұмытуға тырысады

адам өлекселерін қозғалыссыз қалдырады

жандар ашық ауыздан түнге қарай ұшады

жарық дақтарын болдырмайтын тұман

Оларды тек жүрегі таза адамдар көре алады,

ал соқыр жануарлар жазалаушылардың иісін иіскегенде ыңылдайды

гүлдер қурап, ағын көбікпен қайнайды

рухтар қараусыз қалған үйдің жертөлесіне асығады

бірін-бірі танымайтындай кейіп танытады

сол жерде қараңғыда болат дөңгелек айналады

ессіз жылдамдықпен жүзге көбейтілді

мыңдаған жылдар бұрын сәбилердің қанында қатайған

Оны олар айтпайтын адам қойды

шаршамай айналады

Кеңістік бұзылып, уақыт тоқтамайынша, үнсіз айқайламаңыз

құлақтарыңызды жабыңыз, бұл дыбысты ішіңізде сезіңіз

түннің мұқабасы күндізгі қара түстермен сызылады

бетперде киген денелер төсекте қатып қалады

фантомдар үнсіз ұшады

құлақты ауыртады, бірақ қолдың орманын тартады

сұр тас ұшқын шашады, бірақ жалын жоқ

қара қотырмен жабылған көзде баннер жоқ

ақ тудың жеңіс фрагменттері де тот басқан

қызғаныш құрттары махаббат сатылады

зұлымдықтың әлі де ыстық қайраған тырнақтары

із-түзсіз еніп, жатырға тікелей дыбыс береді

жаңа донордың маңдайына жаңа үлгі таңбаланады

жіңішке жіп үзілген

аспан басын тонналап басады

бұл сылдырмаш құлақты қып-қызыл қаңылтырмен күйдіреді

арамға көбірек жара керек, өзіңе қара

сонда сіз шұңқырдың түбіндегі барлық кемшіліктерді көресіз

шаршамай айналады

Кеңістік бұзылып, уақыт тоқтамайынша, үнсіз айқайламаңыз

құлақтарыңызды жабыңыз, бұл дыбысты ішіңізде сезіңіз