The Tribute To Manila - Love Like Blood

A blue neon cross on the tower

Is shining over manila’s streets

Where they are standing and selling

Their breakable dolls bodies

She said she is twelve years old

And her name is arlene

On her left forarm

Are some small scares to see

Beutiful faces and the call of the flash

40 dolars for a life without choice

When the trip is abating

And a sober coldness through her body creeps

She has the feeling to set her body

From that crawling skin free

So arlene cuts at her arms

A fast cut with the razor blade

Empty eyes look tired and depressed

Unnamed glow in the eyes of nameless

But ghostly white faces are still waiting

Blow up forever the fat old folks

I wish to hear a voice that shouts

They should be sent into hell

They should be sent to the sword

Oh arlene don’t cut yourself

No more cuts

No danger to death no

No more cuts

Мұнарадағы көк неон крест

Манила көшелерінде жарқырайды

Олар қайда тұрып, сатады

Олардың сынғыш қуыршақ денелері

Ол он екі жаста екенін айтты

Оның есімі Арлен

Оның сол қолында

Кішкентай қорқынышты көруге болады

Әдемі жүздер және жарқылдың қоңырауы

Таңдаусыз өмір сүру үшін 40 доллар

Сапар азайған кезде

Оның денесін салқындық билейді

Оның денесін реттейтін сезімі бар

Сол жорғалайтын теріден

Арлен оның қолын кесіп тастады

Ұстара жүзімен жылдам кесу

Бос көздер шаршаған және депрессиялық көрінеді

Есімсіздердің көзінде аталмаған жарқ

Бірақ аруақтай аппақ жүздер әлі күтіп тұр

Семіз қарттарды мәңгілікке жарып жіберіңіз

Мен айқайлаған дауысты естігім келеді

Оларды тозаққа жіберу керек

Оларды семсерге  жіберу  керек

О арлен, өзіңді қима

Басқа қисықтар жоқ

Өлімге қауіп жоқ жоқ

Басқа қисықтар жоқ