Angelica - Los Nocheros

Angélica

Cuando te nombro

Me vuelven a la memoria

Un valle, pálida luna en la noche de abril

Y aquel pueblito de Córdoba

Si un águila fue tu cariño

Paloma mi pobre alma

Temblando mi corazón en sus garras sangró

Y no le tuviste lástima

No olvidaré cuando en tu Córdoba te ví

Y tu clavel bajo los árboles robé

Mis brazos fueron tu nido, tu velo, la luz de la luna entre los álamos

Tus párpados si por instantes

Te vuelven los ojos mansos

Recuerdan

Cuando en el cielo de pronto se vé

Que nace y muere un relámpago

Las sábanas que sobre el suelo

Se tienden cuando la escarcha

No es blanca

Como la límpida flor de tu piel

Ni fría como tus lágrimas

No olvidaré cuando en tu Córdoba te ví

Y tu clavel bajo los árboles robé

Mis brazos fueron tu nido, tu velo, la luz de la luna entre los álamos

Анжелика

сенің атыңды қойғанда

Олар маған қайтып келеді

Сәуір түніндегі алқап, ақшыл ай

Және Кордовадағы кішкентай қала

Егер сенің махаббатың қыран болса

менің бейшара жанымды көгершін

Оның тырнақтарындағы жүрегім дірілдеп қан кетті

Ал сен оны аямадың

Мен сені Кордовада көргенімді ұмытпаймын

Ал ағаштардың астындағы қалампырды мен ұрлап алдым

Құшағым сенің ұяң, жамылғың, теректер арасындағы айдың нұры еді

Бір сәтке болса қабақтарың

Олар сіздің көзіңізді жұмсақ етеді

есте сақтаңыз

Кенеттен сіз аспанда көргенде

Бұл найзағай туады және өледі

Едендегі жаймалар

Олар аяз кезінде бейім

ол ақ емес

Теріңіздің мөлдір гүлі сияқты

Көз жасыңыздай суық емес

Мен сені Кордовада көргенімді ұмытпаймын

Ал ағаштардың астындағы қалампырды мен ұрлап алдым

Құшағым сенің ұяң, жамылғың, теректер арасындағы айдың нұры еді