Пустыня - Лиза Смол

Вот и всё, мы раскинуты так, что дальше и некуда.

Жаль, что не было плана заранее, как быть на краю света нам.

Ночи холодны и тревожны, в этой пустыне огнем умирать нам от жажды.

От жажды доверия, мы без него в безвоздушном пространстве.

Это пустыня, ау, где мы друг друга не слышим.

И впереди лишь миражи в стиле «Отдых в Париже».

Все миражи — наши мечты: семья, уют и тепло.

В реальности есть только наши слова, что кинжалами режут насквозь.

Не помогло часами выяснять, кто для кого кем стал.

Не помогло, ведь гордыню и ревность мы ставим на пьедестал.

Вот и исход: одиноко в огромной пустыне, бредем мы, куда — я не знаю.

Только слепая злость нарастает, и нарастает, и нарастает.

Припев:

Если лишь ненависть в наших словах, значит: это не ты, это не я.

Одиночество — без края пустыня.

Слышишь, вернись назад, прости меня.

Если лишь ненависть в наших словах, значит: это не ты, это не я.

Одиночество — без края пустыня.

Слышишь, вернись назад, вернись!

Да, далеко не Версаля бульвары наша с тобою Сахара.

Видишь этот горячий песок?

Это время, что убежало.

Вот бы забыть все хоть на миг, перемотать и остановить.

В горле першит, сдавленный крик: дай мне глоток чистой воды.

Но у нас есть только горький утренний кофе.

Я выпью залпом его, в память о той катастрофе,

В которой мы оказались врагами, клянусь богами.

Наши упреки служат лучами солнца, что по-любому настанет нас где угодно.

Но, может быть, все-таки ты меня слышишь?

Может есть еще один шанс говорить «Я люблю"вместо «Я ненавижу».

Может все же семья и уют, отдых в Париже?

И злость сразу тише и тише, тише и тише.

Припев:

Если лишь ненависть в наших словах, значит: это не ты;

значит: это не я.

Одиночество — без края пустыня.

Слышишь, вернись назад, прости меня.

Если лишь ненависть в наших словах, значит: это не ты, и — это не я.

Одиночество — без края пустыня.

Слышишь, вернись назад, вернись!

Вернись назад!

Вернись!

Слышишь?

Прости меня!

Вернись!

Вернись назад!

Вернись!

Слышишь?

Прости меня!

Вернись!

Бар болғаны, ары қарай жер болмас үшін шашырап кеттік.

Біз үшін ақырзаманның қалай болатынын алдын ала жоспарламағаны өкінішті.

Түндер суық және алаңдатады, бұл шөлде біз шөлде оттан өлеміз.

Сенімге шөлдегеннен біз онсыз ауасыз кеңістікте жатырмыз.

Мынау бір-бірімізді естімейтін шөл, ай.

Ал алда тек «Парижде демалу» стиліндегі сағымдар.

Барлық сағымдар біздің арманымыз: отбасы, жайлылық және жылулық.

Шындығында қанжармен кескен сөздеріміз ғана бар.

Кімнің кімге айналғанын анықтау бірнеше сағат бойы көмектеспеді.

Тәкаппарлық пен көреалмаушылықты тұғырға қондырғандықтан, көмектеспеді.

Нәтижесі мынау: ұлан-ғайыр шөл далада жалғыз, қаңғып жүрміз, қайда – білмеймін.

Соқыр ашу ғана өседі, өседі және өседі.

Хор:

Сөзімізде тек өшпенділік болса, бұл: сен емес, мен емес дегенді білдіреді.

Жалғыздық шексіз шөл дала.

Тыңда, қайт, кешір мені.

Сөзімізде тек өшпенділік болса, бұл: сен емес, мен емес дегенді білдіреді.

Жалғыздық шексіз шөл дала.

Тыңда, қайт, қайт!

Иә, біздің Сахара бульварлары Версальдан алыс.

Мына ыстық құмды көрдіңіз бе?

Бұл уақыт қашып кетті.

Бір сәт болса да бәрін ұмытып, кері айналдырып, тоқтап қалсам ғой.

Тамағымда қытықтайды, тұншыққан айқай: бір жұтым таза су берші.

Бірақ бізде тек ащы таңертеңгі кофе бар.

Мен оны бір жұтымда ішемін, сол апатты еске алып,

Екеуміз жау болып шықтық, құдайдың атымен ант етемін.

Біздің қорлауларымыз күн сәулесі ретінде қызмет етеді, ол кез келген жағдайда бізге кез келген жерде келеді.

Бірақ сен мені әлі де естисің бе?

Мүмкін "жек көремін" дегеннің орнына "сүйемін" дейтін тағы бір мүмкіндік бар шығар.

Мүмкін отбасы мен жайлылық, Париждегі демалыс?

Және ашу бірден тыныш және тыныш, тыныш және тыныш.

Хор:

Біздің сөзімізде тек өшпенділік болса, онда ол сіз емессіз;

бұл мен емес дегенді білдіреді.

Жалғыздық шексіз шөл дала.

Тыңда, қайт, кешір мені.

Сөзімізде тек өшпенділік болса, бұл сен емес, бұл мен емес.

Жалғыздық шексіз шөл дала.

Тыңда, қайт, қайт!

Қайту!

Қайту!

Сіз естисіз бе?

Мені кешір!

Қайту!

Қайту!

Қайту!

Сіз естисіз бе?

Мені кешір!

Қайту!