Cielo Piombo - Linea 77, Samuel

Passano gli anni e sono sempre qui a guardarmi nello stesso specchio rotto

Che non riflette più il mio sguardo, anzi mi sputa addosso

Non c’e' più posto nei cassetti, vaffanculo ai sogni

Fuori gli artigli che la vita picchia ai fianchi con ganci e montanti

E non ti resta altro che prenderle, ridarle

Pensando a quanti sbagli hai fatto senza scusarti

Non hai alternativa, nessuna via d’uscita

Qui diventi il capobranco o il branco ti mette in riga

Non voltarti mai, non risparmiarti mai

Quando verrà l’ultimo colpo di tosse ti ringrazierai

E sarai pronto, forte come un fiore nato sull’asfalto

Sotto questo cielo piombo che non lascia scampo

Sotto questo cielo piombo che non lascia scampo

Che non ti lascia scampo

Non restare qui a guardarmi ancora

Dimentica che sei la mia paura

Ci stanno divorando il ventre ora

Sono qui per noi

Sono qui per noi

Corrono gli anni e sono sempre qui a guardarmi nello stesso specchio rotto

L’eterno conflitto alle porte

La rete, l’affitto, il lavoro che manca, le rate, la banca

La morte ti prende in consorte, vivremo di stenti

Le favole iniziano sempre di merda, alla fine son tutti felici e contenti

Non lascerò più spazio alla paura, forse

O forse me ne andrò per sempre, anche se sempre non esiste

L’ho imparato a suon di calci, di schiaffi presi e dati

Dopo notti insonni e pianti soffocati

Non voltarti mai, non risparmiarti mai

Non aspettarti mai niente, nessuno fa niente per niente

Ricorda sempre, la regola è questa dal giorno uno

Rispetto di tutti, paura di nessuno

Rispetto di tutti, paura di nessuno

Di nessuno

Non restare qui a guardarmi ancora

Dimentica che sei la mia paura

Ci stanno divorando il ventre ora

Sono qui per noi

Sono qui per noi

Non restare qui a guardarmi ancora

Dimentica che sei la mia paura

Ci stanno divorando il ventre ora

Sono qui per noi

Sono qui per noi

Non restare qui a guardarmi ancora

Dimentica che sei la mia paura

Ci stanno divorando il ventre ora

Sono qui per noi

Sono qui per noi

Жылдар өтеді, мен әрқашан осы жерде, сол сынған айнадан өз-өзіме қарап отырамын

Бұл енді менің көзқарасымды көрсетпейді, керісінше маған түкіреді

Жәшіктерде орын жоқ, армандарыңды құрт

Тырнақтардың ішінен белі ілгектер мен көтергіштермен жамбасқа соғады

Ал сіз оларды алуыңыз керек, қайтарыңыз

Кешірім сұрамай қаншама қателік жібергеніңді ойлап

Сізде балама жоқ, шығу жолы жоқ

Мұнда сіз топтың көшбасшысы боласыз немесе топтама сізді кезекке қояды

Ешқашан бұрылмаңыз, ешқашан өзіңізді аямаңыз

Соңғы жөтел келгенде, сіз өзіңізге рахмет айтасыз

Ал сіз асфальтта туған гүлдей күшті, дайын боласыз

Бұл аспанның астында жол қалдырмайтын қорғасын

Бұл аспанның астында жол қалдырмайтын қорғасын

Бұл сізге шығу жолын қалдырмайды

Енді маған қарап тұрма

Сен менің қорқынышым екеніңді ұмыт

Олар қазір қарынымызды жеп жатыр

Олар біз үшін осында

Олар біз үшін осында

Жылдар өтеді, мен әрқашан осы жерде, сол сынған айнадан өз-өзіме қарап отырамын

Қақпадағы мәңгілік қақтығыс

Желі, аренда, жоқ жұмыс, бөліп төлеу, банк

Өлім сені жұбайыңа алады, біз қиыншылықта өмір сүреміз

Ертегілер әрқашан боқтан басталады, соңында бәрі бақытты және қанағаттанарлық

Мен қорқынышқа орын қалдырмайтын шығармын

Немесе ол әрқашан жоқ болса да, мен мәңгілікке кететін шығармын

Мен оны тепкілеп, ұрып-соғу арқылы үйрендім

Ұйқысыз түндер мен тұншыққан жылаудан кейін

Ешқашан бұрылмаңыз, ешқашан өзіңізді аямаңыз

Ешқашан ештеңе күтпеңіз, ешкім бекер ештеңе жасамайды

Әрқашан есіңізде болсын, ереже бірінші күннен бастап солай болды

Барлығына құрмет, ешкімнен қорқу

Барлығына құрмет, ешкімнен қорқу

Ешкім емес

Енді маған қарап тұрма

Сен менің қорқынышым екеніңді ұмыт

Олар қазір қарынымызды жеп жатыр

Олар біз үшін осында

Олар біз үшін осында

Енді маған қарап тұрма

Сен менің қорқынышым екеніңді ұмыт

Олар қазір қарынымызды жеп жатыр

Олар біз үшін осында

Олар біз үшін осында

Енді маған қарап тұрма

Сен менің қорқынышым екеніңді ұмыт

Олар қазір қарынымызды жеп жатыр

Олар біз үшін осында

Олар біз үшін осында