La Barca De Guaymas (The Boat from Guaymas) - Linda Ronstadt

Al golpe del remo se agitan las olas ligera la barca

Al ruido del agua se ahonda mi pena solloza mi alma

Por tantos pesares, mi amor angustiado llorando te llama

Y te hallas muy lejos… y sola muy sola

Se encuentra mi alma

Alegre viajero que tornas al puerto de tierras lejanas

Que extrano piloto condujo tu barca sin vela y sin ancla

De que region vienes, que has hecho pedazos

Tus velas tan blancas y fuiste cantando

Y vuelves trayendo, la muerte en el alma

Yo soy el marino que alegre de Guaymas, salio una manana

Llevando en mi barca como ave piloto

Mi dulce esperanza por mares ignotos

Mis santos anhelos hundio la borrasca

Por eso estan rotas mis penas

Y traigo la muerte en el alma

Te fuiste cantando y hoy vuelves trayendo

La muerte en el alma

At the stroke of the oar the waves are agitated

Light is the boat

At the noise of the water my sorrow gets deeper

And my soul is sobbing

Because of so many troubles

My anguished love cries out to you

You are very far away

And my soul finds itself alone, all alone

Tired traveler who returns to the port from faraway lands

What strange pilot sailed your boat

Without a sail, without an anchor

From where do you come, that you have torn to pieces

Your sails so white, you left singing

And today you return, bringing death in your soul

I am the sailor who happily from Guaymas, left one morning

Carrying in my boat, like a guiding bird

My sweet hope through unknown seas

The storm overwhelmed my sacred yearnings

That’s why my efforts are broken

And I bring death in the soul

You left singing

And today you return

Bringing death in your soul

Ескек соққанда толқындар қайықты жеңіл шайқайды

Судың шуында мұңым тереңдеп, жан дүнием сыздайды

Қаншама мұң үшін менің қиналған махаббатым сені шақырады

Ал сен өте алыссың... және жалғызсың, өте жалғызсың

менің жаным табылды

Алыс елдердің портына оралған қуанышты саяхатшы

Қандай ғажап ұшқыш сіздің қайығыңызды желкенсіз және зәкірсіз басқарды

Қай өңірден келдің, нені жырттың

Шамдарың ақ болып, ән айтып жаттың

Ал сен жанға өлім әкеліп қайтасың

Мен Гуаймастың бақытты теңізшісімін, ол бір күні таңертең кетіп қалды

Ұшқыш құс ретінде қайығымда алып жүрмін

Белгісіз теңіздерге деген тәтті үмітім

Қасиетті тілегім дауылды батырып жіберді

Сол себепті менің мұңдарым үзілді

Ал мен жанға өлім әкелемін

Әнді тастап, бүгін әкеліп қайтасың

жандағы өлім

Ескек соққанда толқындар қозғалады

Жарық – қайық

Судың шуынан мұңым тереңдей түседі

Ал менің жаным жылап жатыр

Көптеген қиыншылықтардың арқасында

Менің қиналған махаббатым саған жылайды

Сіз өте алыссыз

Ал менің жаным жалғыз, жалғыз

Алыс елдерден портқа оралған шаршаған саяхатшы

Қандай оғаш ұшқыш сіздің қайықпен жүзіп кетті

Желкенсіз, зәкірсіз

Қайдан келдің, жыртылып кеткендей

Ақ желкендерің, Ән айтудан қалдың

Ал бүгін жаныңа өлім әкеліп қайтасың

Мен Гуаймадан қуанып, бір күні таңертең кеткен теңізшімін

Жетекші құстай қайығыма мініп

Белгісіз теңіздерден өткен тәтті үмітім

Қасиетті аңсауымды дауыл басып қалды

Сондықтан менің күш-жігерім үзілді

Ал мен жанға өлім әкелемін

Сіз ән айтуды тастадыңыз

Ал бүгін қайтасың

Жаныңызға өлім әкелу