Del Adios - La Trampa

Lejos en las horas, buscando la vida

vamos cargando todos con historias.

Plazas llenas de recuerdos, caras viejas al sol,

soledad fría de recuerdos que ya no vuelven más.

Solos en las horas, barcos a la deriva,

playas sin mar, puertos siempre lejanos.

Los ojos de ventana giran y giran

acompañando al corazón, viajé al fondo de cristal.

Las calles de la ciudad se arrastran de dolor,

robaron una a una cada estrella.

Perdidas las luces, perdidas en silencio.

Perdidas las espinas, también perdida la flor.

Lejos en las horas amanece otro día,

engaño sutil para las sombras.

Sueños desvelados, actores de rutinas,

quién sabe si el dolor hoy pueda mas.

Adiós héroes de la victoria,

adiós himno de alcohol.

La tarde que muere es miedo y es frío,

quién sabe si el dolor hoy pueda más que yo.

Сағаттар алыс, өмір іздеп

Біз бәріміз әңгімелер алып жүрміз.

Естеліктерге толы алаңдар, күнге қарт жүздер,

Енді қайта оралмайтын естеліктердің суық жалғыздығы.

Жалғыз сағаттарда кемелер ағып жатыр,

теңізсіз жағажайлар, порттар әрқашан алыс.

Терезенің көздері айналады

Жүрекке ілесіп, Хрусталь түбіне саяхат жасадым.

Қала көшелері ауырады,

олар әр жұлдызды бір-бірден ұрлады.

Жоғалған шамдар, үнсіздікте жоғалған.

Тікенді жоғалтты, гүлді де жоғалтты.

Алыстан сағаттарда тағы бір таң атады,

көлеңкелер үшін нәзік алдау.

Ұйқысыз армандар, күнделікті актерлер,

Кім біледі, бүгінгі ауыртпалық одан да көп болуы мүмкін.

Жеңіс батырларымен қоштасу,

қош бол алкогольдік әнұран.

Өлетін кеш - қорқыныш және суық,

Кім білсін, бүгінгі күннің ауыруы менен артық бола ма?