Qara Buludlar - L-Mir

Başımın üstünü qara buludlar aldı

Göylərə ucalmaq yenə özgəyə qaldı

Gördüm yağış yağır, dolur damsız sinəmə

Dedim, dur yığış, gedirsən cəhənnəmə

Mənim sözlərimdə bəlkə də, yoxdur dərin fəlsəfə

Amma yazdığım nəfəsdən də yaxındı, hər kəsə

Yaxın olmaq bacarığım üstündü döyüşməkdən

Mən bezmirəm yaşadığımı bölüşməkdən

Zəif yerlərimi, yaralarımı gizlətmirəm

Nə də ki, mahnılarda yaşamağı öyrətmirəm

Ürəyimi açıram, qəlbimi açmaq üçün qanad

Dinləyici gözlərində axtarır ikinci kainat

Cansız sətirlərdən uzaq tutur əlin qələmi

Dilim kəlməni, eşqim öz köləni

Ağıllılardan yaxındı çox doğma dəlilərin

Mən qəlbləri titrədəndə əsir öz əllərim

Xəyanətim, nifrət, xoşbəxt anlarım

Misraların arasında var səhvlərim, nöqsanlarım

Gözümdən axan, vərəqə köçürülən hər damcısı

Həyatdan götürülmüş hadisələrdir hamısı

Başımın üstünü qara buludlar aldı

Göylərə ucalmaq yenə özgəyə qaldı

Gördüm yağış yağır, dolur damsız sinəmə

Dedim, dur yığış, gedirsən cəhənnəmə

Rep qır-saqqız kimi əl çəkmir məndən həyat boyu

İstər iş olsun, istər yaxın yoldaşın toyu

Pis-yaxşı yaşadığım ömrün hər dövrü

Sənətimdə də həmişə öz izini qoyur

Yadıma düşür doxsanların əvvəli

Dostluğun təməli — hər şey üzə deməli

Kimlə gülmək, kimlə ölümə getmək örnək

Çörək bölmək, bölmə görmək

İki nəfərə bir köynək geyinilərdi toya

Dostla söhbət sığmazdı bir çaynik çaya

İtirdiyim qismət olsun tapana indi

Mən sevinirəm indi yeyilmiş dabana indi

Və gözləmirəm çiynimə qonsun şadlıq quşu

Bəlkə də, bu içimdə uşaqlıq coşur

Uşağım soruşur, bəs gördün hansı?

Həyatdan götürülmüş hadisələrdi hamısı

Başımın üstünü qara buludlar aldı

Göylərə ucalmaq yenə özgəyə qaldı

Gördüm yağış yağır, dolur damsız sinəmə

Dedim, dur yığış, gedirsən cəhənnəmə

Başımın üstünü qara buludlar aldı

Göylərə ucalmaq yenə özgəyə qaldı

Gördüm yağış yağır, dolur damsız sinəmə

Dedim, dur yığış, gedirsən cəhənnəmə

Басымды қара бұлт басып алды

Аспанға көтерілу басқа мәселе болды

Мен шатырсыз кинотеатрды толтырып жатқан жаңбырды көрдім

Тоқта, жинал, тозаққа барасың дедім

Менің сөзімде, терең философия жоқ шығар

Бірақ ол менің жазған тынысымнан да жақын болды, бәріне

Менің жақын болу қабілетім ұрысқаннан жақсырақ болды

Мен өз тәжірибеммен бөлісуден жалықпаймын

Мен өзімнің осал тұстарымды, жараларымды жасырмаймын

Сондай-ақ әнмен өмір сүруді үйретпеймін

Жүрегімді ашамын, Жүрегімді ашамын қанаттым

Тыңдаушының көзіне қарайтын екінші ғалам

Қаламды жансыз сызықтардан аулақ ұстайды

Тілім – сөзім, махаббатым – құлыным

Ақылдыларға жақын өте жергілікті жындылар

Жүректер дірілдегенде өз қолдарым ұсталды

Менің сатқындығым, жек көрушілігім, бақытты сәттерім

Өлеңдердің арасында менің қателіктерім де, кемшіліктерім де бар

Көзімнен аққан әрбір тамшы, Параққа көшті

Олардың барлығы өмірден алынған

Басымды қара бұлт басып алды

Аспанға көтерілу басқа мәселе болды

Мен шатырсыз кинотеатрды толтырып жатқан жаңбырды көрдім

Тоқта, жинал, тозаққа барасың дедім

Рэп өмір бойы мен сияқты шайнамайды

Мейлі ол жұмыс болсын, мейлі жақын құрбының тойы болсын

Өмірімнің әр кезеңі жақсы болсын, жаман болсын

Ол менің өнерімде әрқашан өз ізін қалдырады

Тоқсаныншы жылдар басы есімде

Достықтың негізі - бәрін айту

Кіммен күлу керек, кіммен өлімге барар мысал

Нанды бөліңіз, бөлімді қараңыз

Тойға екі адам көйлек киіп келген

Доспен сөйлесу бір шәйнек шайға сыймас еді

Қазір табуға сәттілік

Қазір жеп қойғанына қуаныштымын

Ал иығыма қуаныш құсы қонады деп күтпеймін

Мүмкін бұл менің балалық шағым шығар

Менің балам сұрайды, сіз қайсысын көрдіңіз?

Олардың барлығы өмірден алынған

Басымды қара бұлт басып алды

Аспанға көтерілу басқа мәселе болды

Мен шатырсыз кинотеатрды толтырып жатқан жаңбырды көрдім

Тоқта, жинал, тозаққа барасың дедім

Басымды қара бұлт басып алды

Аспанға көтерілу басқа мәселе болды

Мен шатырсыз кинотеатрды толтырып жатқан жаңбырды көрдім

Тоқта, жинал, тозаққа барасың дедім