Босоногий пёс - Курара

Здесь, я здесь, и в спину дышат,

Ближе, как никогда твои рысьи глаза.

Здесь раздеться и напишут,

Выжгут, вырежут на плече: «Он ничего не сказал».

Звёзды зырили синими дырами,

Звёзды играли в снежки,

Тронет ресницы инеем.

Припев:

Чтобы согреться я носил под рубахой птицу.

Чтобы согреться я грыз на морозе кость.

Чтобы согреться я дышал на твои мизинцы.

Дай мне сахар, я — босоногий пёс.

Не раздеть, не пить, не выжечь,

Выше над землёй плывут твои голоса.

За черту вагонной крыши,

Вышел, только подавился нами вокзал.

Звёзды плакали синими каплями,

Звёзды махали платком,

Брызнули дни составами.

Припев:

Чтобы согреться я носил под рубахой птицу.

Чтобы согреться я грыз на морозе кость.

Чтобы согреться я дышал на твои мизинцы.

Дай мне сахар, я — босоногий пёс.

Міне, мен осындамын, олар артқы жағынан дем алады,

Бұрынғыдан да жақынырақ сілеусін көздерің.

Мұнда шешініп, жазу керек

Өртеп жібереді, иығына кесіп тастайды: «Ештеңе айтқан жоқ».

Жұлдыздар көгілдір тесіктерге ұқсайды

Жұлдыздар қар ойнап жатты

Кірпіктерге аязды тигізеді.

Хор:

Жылыну үшін көйлегімнің астына құс кидім.

Жылыну үшін суықта сүйек кемірдім.

Жылыту үшін мен кішкентай саусақтарыңызбен дем алдым.

Қант берші, мен жалаңаяқ итпін.

Шешінбе, ішпе, күйдірме,

Сіздің дауыстарыңыз жер үстінде қалықтайды.

Вагон төбесінің арғы жағында,

Ол кетіп қалды, тек станция бізді тұншықтырды.

Жұлдыздар көк тамшылар жылап жатты

Жұлдыздар орамалдарын бұлғады

Жарқыраған күндердің композициялары.

Хор:

Жылыну үшін көйлегімнің астына құс кидім.

Жылыну үшін суықта сүйек кемірдім.

Жылыту үшін мен кішкентай саусақтарыңызбен дем алдым.

Қант берші, мен жалаңаяқ итпін.