Печаль - КУБА

Спряталась моя печаль за высокою оградой,

Всё, что потерял я не жаль, я найду себе награду

За твои и за мои радости и поражения,

А на память от любви остаётся вдохновение.

Здравствуй, я тебя нашел в позолоченой пустыне,

С неба первый снег пошёл, а за окнами пустыми

Гонит ветер далеко умирающее лето,

Гроздья белых облаков, краски твоего портрета.

И поедут поезда, разнесут по белу свету.

Наши лучшие года незаметно канут в лету.

Боль пройдет, исчезнет страх и не надо больше славы.

И останется в руках лишь стакан дурной отравы.

Засыпаю навсегда, сплю и ничего не вижу.

Эй, счастливая звезда, завтра будь ко мне поближе.

Ну, а если я проснусь, улечу как ветер в поле,

Потеряю, ну и пусть, лучше буду я на воле.

Засыпаю навсегда, сплю и ничего не вижу.

Эй, счастливая звезда, завтра будь ко мне поближе.

Ну, а если я проснусь, улечу как ветер в поле,

Потеряю, ну и пусть, лучше буду я на воле.

Потеряю, ну и пусть, лучше буду я на воле.

Менің мұңым биік дуалдың артына тығылды,

Жоғалғанымның бәрі өкініш емес, өзіме сый табамын

Сіздің және менің қуаныштарым мен жеңілістерім үшін,

Ал махаббат туралы естелік – шабыт.

Сәлем, мен сені алтын жалатылған шөлден таптым,

Алғашқы қар аспаннан түсіп, бос терезелердің артына түсті

Өліп бара жатқан жазды жел қуып жібереді,

Ақ бұлттардың шоғырлары, портретіңіздің түстері.

Пойыздар жүреді, олар бүкіл әлемді жарып жібереді.

Біздің ең жақсы жылдар тыныштықта ұмытылады.

Ауырсыну өтеді, қорқыныш жоғалады және бұдан артық даңқ қажет емес.

Ал қолында бір стақан жаман у ғана қалады.

Мен мәңгі ұйықтаймын, ұйықтаймын және ештеңе көрмеймін.

Ей, бақытты жұлдыз, ертең маған жақынырақ бол.

Оянсам даладағы желдей ұшып кетем,

Егер мен жеңілсем, бостандыққа шыққаным дұрыс.

Мен мәңгі ұйықтаймын, ұйықтаймын және ештеңе көрмеймін.

Ей, бақытты жұлдыз, ертең маған жақынырақ бол.

Оянсам даладағы желдей ұшып кетем,

Егер мен жеңілсем, бостандыққа шыққаным дұрыс.

Егер мен жеңілсем, бостандыққа шыққаным дұрыс.