Silver Mantis - Kris Kristofferson, Rita Coolidge

Seito lived in the canyon of the dragons

Sashiko lived in the valley of the moon

They met along the highway to Aomeri

Where danger in the forest loomed

Shashiko dressed in silks and dreamed of heroes

She was carried in a hammock draped and veiled

Her father was a cruel and brutal warlord

Who fearful kept her in a shell

Seito, he was but a lowly servant

But his master knew him to be true and brave

When he happened on the scene of her abduction

He sent her captors to their graves

Seito guarded Sashiko to her palace

He had no thought of ransom to conceal

She took him in and washed his cuts and bruises

And laid him softly down to sleep

When morning came, she rose to tell her father

Of the stranger who had ruined the kidnap plot

But jealous and enraged her father seized him

And chained him in the dungeon dark

Sashiko’s tears flowed like the river Edo

As she pleaded Seito’s freedom face to floor

But the warlord turned his back and would not hear her

His mercy withered years before

When night fell, she crept down into the dungeon

Two daggers hidden underneath her coat

And there they slept in death by harakiri

Her father’s chains around them both

Сейто айдаһарлар шатқалында өмір сүрген

Сашико Ай алқабында өмір сүрген

Олар Аомериге баратын тас жолдың бойында кездесті

Орманда қауіп төнген жерде

Шашико жібек киіп, батырлар туралы армандады

Оны жамылған және бетперде киген гамакта алып жүрді

Оның әкесі қатыгез және қатыгез қолбасшы болған

Кім қорқып, оны қаптамада ұстады

Сейто, ол қарапайым қызметші еді

Бірақ оның қожайыны оны шынайы және батыл екендігімен білген

Ол оны ұрлау орнында болған кезде

Ол оны тұтқындағандарды қабірлеріне жіберді

Сейто Сашиконы сарайына дейін күзетіп жүрді

Оның жасырын төлем ойында болмады

Ол оны ішке кіргізіп, кесілген жерлері мен көгерген жерлерін жуды

Және оны ақырын ұйықтауға  жатқызды

Таң атқанда ол әкесіне айтты

Ұрлау жоспарын құртқан бейтаныс адам туралы

Бірақ қызғаныш пен ашуланған әкесі оны ұстап алды

Және оны қараңғы зынданда шынжырға байлады

Сашиконың көз жасы Эдо өзеніндей ағып жатты

Ол Сейтоның бостандығын еденге жалбарынған кезде

Бірақ сарбаз артына бұрылып, оны естімеді

Оның мейірімі жылдар бұрын сөнді

Түн түскенде ол зынданға түсті

Оның сырт киімінің астына екі қанжар жасырылған

Сол жерде олар харакиримен өліп ұйықтады

Оның екеуінің де айналасындағы әкесінің шынжырлары