Ein Abschied - Krayenzeit

An einem stürmischen Herbsttag

Soll mein Begräbnis sein

Die bunten Blätter tanzen

Und der Regen wäscht uns rein

Die Raben steh’n Spalier

Sing’n ein Lied von Schmerz und Leid

Die Bäume stehen trauernd im kargen Kleid

Ein Fremder liest die Messe

Die Glocken tönen fern

Im Abschied steht ihr alle

Und bei euch stehen würd' ich gern

Ward Bruder mir im Geiste

Ward Schwestern mir im Herz

Der Herbstwind trägt die Blätter himmelwärts

Das Jetzt so schnell vergangen

Doch vergessen soll’n nicht sein

Egal, wo ich auch hingeh'

Schließ euch in mein Gebet mit ein

Ihr steht dort, blickt in die Ferne

Wohin auch eure Blicke geh’n

Ihr werdet mich am Horizont nicht seh’n

Күздің дауылды күнінде

Менің жерлеуім болады

Түрлі-түсті жапырақтар билеп жатыр

Ал жаңбыр бізді тазалайды

Қарғалар торда тұрады

Азап пен азаптың әнін айт

Ағаштар сирек көйлек киіп аза тұтады

Бейтаныс адам массаны оқиды

Қоңыраулар алыстан соғылады

Қоштасуда бәрің тұрыңдар

Ал мен сенімен бірге тұрғым келеді

Рух жағынан маған аға болды

Жүрегімдегі қамқоршы апалар

Күзгі жел жапырақтарды аспанға апарады

Қазір тез кетті

Бірақ оны ұмытпау керек

Қайда барсам да

Сені дұғаларыма қос

Сен сол жерде тұрып, алысқа қарайсың

Көздерің қайда барса да

Сіз мені көкжиекте көрмейсіз