Блюз о безусловном вреде пьянства - Х.. забей

Я глаз не мог закрыть, я думал, что же будет,

Если станут пить чуть больше наши люди,

И какой ущерб огромный понесет страна,

От этой водки и вина.

Рабочий у станка стоит на вахте гордо

Норма высока, его движенья тверды,

Но ни за что на свете он не дал бы план

Когда бы был рабочий пьян.

Колхозник хлеб убрал и был объявлен знатным

Он капли в рот не брал и трезвым был, понятно.

Не разобрал бы он, где плуг, где борона

Когда бы выпил он вина.

Писатель на посту стоит, не унывает,

Видит за версту и мысли выражает

Не смог быть столь глубоким быть его роман

Когда бы был писатель пьян.

И мы должны понять, что надо нам стремиться

К тому, чтоб твердо знать, когда остановиться,

А если понял, подставляй стакан.

Но только не напейся пьян.

Көзімді жұмып, не болар екен деп ойладым.

Біздің адамдар аздап іше бастаса,

Ал елге қандай үлкен зиян келеді,

Осы арақ пен шараптан.

Станоктағы жұмысшы мақтанышпен вахтада тұрады

Нормасы жоғары, қимылдары берік,

Бірақ ол дүниеде бекер жоспар бермес еді

Жұмысшы мас болған кезде.

Колхозшы нанды алып тастап, асыл деп жарияланды

Аузына тамшы қабылдамай, байсалды, әрине.

Соқаның қайда, тырманың қайда екенін білмес еді

Ол шарап ішкен сайын.

Жазушы өз орнында тұрады, көңілі қалмайды,

Бір миль қашықтықтан көріп, ойларын айтады

Оның романы болу үшін соншалықты терең болуы мүмкін емес

Жазушы мас болған сайын.

Ал біз ұмтылу керектігін түсінуіміз керек

Қашан тоқтау керектігін нақты білу үшін,

Ал егер түсінсеңіз, стақанды ауыстырыңыз.

Бірақ жай ғана мас болмаңыз.