Первый цвет - kavabanga Depo kolibri

Припев: kolibri

Растрескались губы, хищный ветер.

Заводы cквозь трубы дышат небом.

Мне на мир не закрыть глаза,

Будто вставлены спички в веки.

Басов мощь на пультах топчем.

Отцы ночью отпускали дочек.

Я тебе ничего не скажу, милая,

Словно рот замотали скотчем.

Первый Куплет: Kavabanga

Все деньги мира сгорят.

В этом костре наши братья, отцы, дома и машины.

Молодость летит, как снаряд,

Зарывая нас под землю живыми.

Маячит счастье на высоковольтных.

Бугущему за ним, жизнь коротка, увы.

А я устал мчаться, пересохло горло.

Мой брат, не оставь без глотка воды.

Мой враг, дай шанс обернуться лицом перед дулом,

Раз выпало мне так колесо нефортуны.

Рассеялась ночь.

Бредут по домам

Обратно отыгравшие фигуры:

Куртизанка и бомбила.

Мент и банчер.

Тут приезжие студентки лезут в крутые тачки.

Их глаза полны вопросов, но заветна цель.

Так эти нежные розы теряют первый цвет.

Припев: kolibri

Растрескались губы, хищный ветер.

Заводы cквозь трубы дышат небом.

Мне на мир не закрыть глаза,

Будто вставлены спички в веки.

Басов мощь на пультах топчем.

Отцы ночью отпускали дочек.

Я тебе ничего не скажу, милая,

Словно рот замотали скотчем.

Второй Куплет: Depo

Люди закрывают двери перед своими,

Чтобы с проблемами к ним не ходить.

Одиночки взрываются шагом на мине.

Одиночкам проще молча уйти.

Ты веришь в эту в жизнь, а я в неё нет.

Своё зеркало разбил я в квартире.

Жёлтым скотчем заклеял пробивающий свет,

Чтобы не видеть эту всю туже картину.

Как всегда выходит песня противной.

Ты критикуешь потому, что правдиво.

И время разучит нас всех здесь любить,

А кто не научен, тот лучше, чем был.

Здесь столько фальши, хоть и есть имя.

Всё иначе станет, да, мы станем большими.

Но оказалось у проблем здесь своя франшиза.

Где бы не был я, хочется свалить так живо.

Припев: kolibri

Растрескались губы, хищный ветер.

Заводы cквозь трубы дышат небом.

Мне на мир не закрыть глаза,

Будто вставлены спички в веки.

Басов мощь на пультах топчем.

Отцы ночью отпускали дочек.

Я тебе ничего не скажу, милая,

Словно рот замотали скотчем.

Хор: колибри

Еріндері жарылған, жыртқыш жел.

Құбырлар арқылы зауыттар аспанмен тыныс алады.

Дүниеге көзімді жұма алмаймын,

Қабаққа сіріңке салынғандай.

Біз консольдерде басс қуатын таптаймыз.

Әкелері қыздарын түнде жібереді.

Мен саған ештеңе айтпаймын, жаным

Ауыз скотчпен жабылғандай.

Бірінші аят: Кавабанга

Дүниедегі барлық ақша жанып кетеді.

Бұл отта ағаларымыз, әкелеріміз, үйлеріміз, көліктеріміз бар.

Жастық снаряд сияқты ұшады

Бізді тірідей жер астына көмеді.

Бақыт жоғары кернеуде.

Оның соңынан ерген адам өмір қысқа, ау.

Ал мен жарысудан шаршадым, тамағым кеуіп кетті.

Бір жұтым сусыз кетпе, бауырым.

Жауым, тұмсықпен бетпе-бет келуге мүмкіндік бер

Бірде бақытсыздық дөңгелегі маған осылай түсті.

Түн тарады.

Үйге қыдырып

Кері сандар:

Куртизан және бомбалаушы.

Мент және баннер.

Мұнда келген студенттер салқын көліктерге мінеді.

Көздері сұраққа толы, бірақ мақсат – қастерлі.

Сондықтан бұл нәзік раушандар алғашқы түсін жоғалтады.

Хор: колибри

Еріндері жарылған, жыртқыш жел.

Құбырлар арқылы зауыттар аспанмен тыныс алады.

Дүниеге көзімді жұма алмаймын,

Қабаққа сіріңке салынғандай.

Біз консольдерде басс қуатын таптаймыз.

Әкелері қыздарын түнде жібереді.

Мен саған ештеңе айтпаймын, жаным

Ауыз скотчпен жабылғандай.

Екінші тармақ: Депо

Адамдар есікті өз бетімен жабады

Оларға қиындықпен бармау үшін.

Жалғыздар минаға қадам басып жарылады.

Бойдақтардың үнсіз кету оңайырақ.

Сіз бұл өмірге сенесіз, бірақ мен сенбеймін.

Мен пәтердегі айнамды сындырдым.

Мен енетін жарықты сары таспамен жаптым,

Бұл толық суретті көрмеу үшін.

Әдеттегідей, ән жағымсыз болып шығады.

Сіз сынайсыз, өйткені бұл шындық.

Уақыт бәрімізді осында сүюді үйретеді,

Ал кім оқымаған болса, бұрынғысынан да жақсы.

Аты бар болса да бұл жерде өтірік көп.

Бәрі басқаша болады, иә, үлкен боламыз.

Бірақ мұндағы мәселелердің өз франшизасы бар екені белгілі болды.

Мен қайда болсам да, тез тастағым келеді.

Хор: колибри

Еріндері жарылған, жыртқыш жел.

Құбырлар арқылы зауыттар аспанмен тыныс алады.

Дүниеге көзімді жұма алмаймын,

Қабаққа сіріңке салынғандай.

Біз консольдерде басс қуатын таптаймыз.

Әкелері қыздарын түнде жібереді.

Мен саған ештеңе айтпаймын, жаным

Ауыз скотчпен жабылғандай.