Gloria - Judicator

Sixty years have come and gone since Rome did fall

Since glory reigned, since Rome was ruled by Romans

By invitation of the pope we took it back

Not as conquerors, but as their liberators

Gloria — Galloping homeward

Gloria

Gloria — Valiant general

He’s charging desperate, shattered

Light of light, heart of hearts

While he’s gone — there is nowhere that I can call home

Light of light, heart of hearts

Where he’s gone — there is no guarantee he’ll come back

Hearing word that Ostrogothic armies were near

Belisarius led his elite guard to see

Ambushed from the rear, a foe soon recognized him

And told the Ostrogoths, «Fire on the white-faced horse»

Light of light, heart of hearts

Arrows fall like a torrent of rain from the sky

Light of light, heart of hearts

Protects him from a single of a myriad of deaths

The Roman guards can hear them pleading

«Open the gates, it’s Belisarius»

Gloria — They don’t recognize him

Gloria

Gloria — They won’t open the gates

And still the Goths are encircling

Gloria — The general turns ‘round

Gloria

Gloria — Dying in glory

They faced the Goths in a last charge

Light of light, heart of hearts

Seeing them charge the Goths with such savage success

Light of light, heart of hearts

Then they knew, these were allies at least — let them in

Most blessed, most high

Antonina runs to embrace her husband again

Римнің құлағанына алпыс жыл өтті

Даңқ билік еткеннен бері, Римді римдіктер билегеннен бері

Папаның шақыруымен біз оны қайтарып алдық

Жеңімпаздар ретінде емес, оларды азат етушілер ретінде

Глория — үйге қарай жүгіру

Глория

Глория — ержүрек генерал

Ол үмітсіз зарядтауда, сынған

Нұрдың нұры, жүректердің жүрегі

Ол кетіп қалғанда                үй                                                                 үй                                                   үй                                                   үй               үйге  байланатын  жер  |

Нұрдың нұры, жүректердің жүрегі

Ол қайда кетті - кепілдік жоқ, ол қайтып келеді

Остроготтық әскерлер жақындады деген хабарды естіді

Белисариус өзінің таңдаулы күзетшілерін көру үшін                                                                              Белисариус өзінің таңдаулы күзетшісін                              �

Арт жақтан буксирленген жау оны көп ұзамай таныды

Остроготтарға: «Ақ жүзді атқа от алыңдар»

Нұрдың нұры, жүректердің жүрегі

Жебелер аспаннан жаңбырдың ағып кетуіне ұқсайды

Нұрдың нұры, жүректердің жүрегі

Оны сансыз өлімнен қорғайды

Рим күзетшілері олардың жалбарынғанын естиді

«Қақпаны аш, бұл Белисарий»

Глория — Олар оны танымайды

Глория

Глория — Олар қақпаларды ашпайды

Готтар әлі де қоршауда

Глория — Генерал айналады

Глория

Глория — Даңқтан өлу

Олар соңғы шабуылда готтармен бетпе-бет келді

Нұрдың нұры, жүректердің жүрегі

Оларды көргенде готтарды осындай жабайы табыспен айыптады

Нұрдың нұры, жүректердің жүрегі

Содан кейін олар бұл кем дегенде одақтастар екенін білді - оларды кіргізіңіз

Ең берекелі, ең биік

Антонина күйеуін қайтадан құшақтайды