Stoney - Jerry Jeff Walker

I first ran into Stoney.. .

it was a bar downtown;

Was Richmond, Virginia.. .

we were bumming around

Suitcase to suitcase.. .

we started him talking

Finding out about the things we’ve shared in the miles we’ve been

He had a gray pillowcase full of books by Durrell

And he had this old concertina, all beat up and she played like hell

Until you got him started singing those Gospel songs

Well, he drank all night for nothing, he told his stories till dawn

And he said, «Come on, get your bag, boy!

Sun’s up now and it’s time to roll!

Hell, you know there ain’t no better time than early in the morning

To be out walking down that road!

Just feeling another day beginning while some fools just rushing on by

We’ll be like some Mr. Independence: we’re taking our own sweet time!»

We walked on out that highway under a clear blue sky

I’s listening to the tales he told, drinking warm red wine

'Bout the night he rolled seven;

bout some girl he’d done wrong;

'Bout everything he could think of while we walked along

Yeah, ol' Stoney had a magic;

made him hard to forget

Like the night we flew down the highway (his old pickup, it nearly wrecked!)

Was a crazy woman driving, all drunked up and carrying on;

Till Stoney finally calmed her singing those Gospel songs

Well, we split the road at Norwood, and he just shook my hand

He said, «I'll see you some place, friend,» but you know he never has

But we were that free then, just walking down the road

Never really caring where that highway goes

Yeah, Stoney was a liar (a bullshitter!) ain’t no doubt about it

It was just the way he told things, and you never want to doubt him

'Cause he kept you going when the road got rough

And brought you through the lean times by making it up

«Hey, did I ever tell you the time I married my cousin up in Las Vegas?»

Yeah, Stoney.

Tell it again, will you?

Мен алдымен Стониге тап болдым...

бұл қаланың орталық бары болды;

Ричмонд, Вирджиния болды...

       болдық

Чемоданнан чемоданға ...

біз оны сөйлей бастадық

Біз жүріп өткен мильде бөліскен нәрселер туралы білу

Ол Дурреллдің кітаптарына толы сұр жастықшаны болды

Оның ескі концертінің бәрі болды, бәрі ұрып-соғып, ол тозақ сияқты ойнады

Сіз оны алғанша, сол Інжіл әндерін айта бастады

Ол түні бойы бекер ішіп, таң атқанша әңгімелерін айтты

Ол: «Жүр, сөмкеңді ал, балам!

Қазір күн келді, бірақ оралу уақыты келді!

Таңертеңнен артық уақыт жоқ екенін білесіз

Сол жолмен жаяу болу үшін!

Кейбір ақымақтар өтіп бара жатқанда, тағы бір күннің басталуын сезіну

Біз кейбір Тәуелсіздік мырза сияқты боламыз: біз өз уақытымызды өзіміз өткізіп жатырмыз!»

Біз бұл тас жолды ашық көк аспан астында жүрдік

Мен жылы қызыл шарап ішіп, оның айтқан ертегілерін тыңдаймын

Түнде ол жеті домалады;

ол қателескен кейбір қыз туралы;

Біз жүріп келе жатқанда оның ойына келгеннің бәрі туралы

Иә, ол Стонидің сиқыры болды;

оны ұмыту қиын жасады

Біз трассамен ұшқан түндегідей (оның ескі пикап, қирап кете жаздады!)

Ессіз әйел көлік жүргізді, бәрі мас  жүріп жүрді;

Стоуни осы Інжіл әндерін айту арқылы оны тыныштандырғанға дейін

Біз Норвудта жолды екіге бөлдік, ол менің қолымды қысты

Ол: «Мен сені біраз көремін, дос», бірақ сіз оның ешқашан жоқ екенін білесіз

Бірақ біз ол кезде бос едік, жай ғана жолда келе жатқанбыз

Бұл тас жолдың қайда баратыны ешқашан маңызды емес

Иә, Стоуни өтірікші болған (бұқа!)

Ол дәл осылай айтты және сіз оған ешқашан күмәнданғыңыз келмейді

Себебі ол жолдың өрескел болған кезде сені жалғастырды

Және сізді майсыз уақыттарды әкеліп, оны жасау арқылы әкелді

«Ей, мен сізге Лас-Вегаста немере ағама үйленгенімді айттым ба?»

Иә, Стоуни.

Қайта айт, солай ма?